GAZETA "Fterra jonë" Uron dhe falënderon gjithë krijuesit dhe bashkëpunëtorët e kësaj gazete, që kanë shkruar e shkruajnë artikuj të ndryshëm në këtë gazetë, duke kontribuar në afrimin e saj me sa më shumë lexues.

Urojmë të shtojnë vullnetin për të shkruar dhe më shumë për gazetën tonë.

Uron dhe falënderon sponsorizuesit bujarë që kanë bërë të mundur botimin e gazetës, duke i mirëpritur edhe në vitin 2003..

Uron gjithë gazetat si motra, sidomos "Labëria", "Kuçi i Labërisë", "Golëmi" , suksese dhe bashkëpunim më të madh gjatë vitit 2003

Komuniteti Fteriot i Tiranës, ju uron nga zemra ta kaloni gëzuar e të lumtur Vitin e Ri 2003, banorëve të Fterrës tonë të dashur, njëherazi "mëmëdheut" dhe "atdheut" tonë të përbashkët. Urojmë komunitetin e fteriotëve në Sarandë, Vlorë, Durrës, Delvinë, Shkodër, Kavajë, Pogradec, Fier, si dhe fteriotët tanë që punojnë e jetojnë në Greqi, Itali, Amerikë, Kanada, Belgjikë, Hollandë, Turqi, Francë, Gjermani, Austri e kudo ku jetojn qoftë edhe një fteriot i vetëm.

Mirupafshim në takimin e brezave në Fterrë tonë në shtator 2004.

Njëherazi, duke shfrytëzuar rastin që na jep redaksia e nderuar e gazetës "Fterra jonë", përshëndes e puth fort "mjaltin e mjaltit", Tean, Arditën, Besin, Martinin, Elion dhe ata me te rriturit, qe jane vet prinder, Xhulin, Mondën e Taulandin si dhe Shanën, Avniun e Liron me gjithe fëmijët dhe niprit e mbesat e tyre.

Dy vëllezerit, Muho e Hakan Dhuli dhe Kapo Zhupa, Taras Shkurti, Muço Dhuli, Lavdosh Xhaferi janë barinjtë që, gjatë viteve 90-të, në këto vite tranzicioni, kanë ditur të merren me zhvillimin e blegtorise, duke e nisur me një dorë berra dhe, në keto vite, mundën të arrijnë të bëjnë kopè me mbi 100 krerë dele e dhi.

Kjo është një zhvillim i ndjeshëm i ekonomisë së tregut dhe në Fterrën tonë. është merite e këtyre barinjve, që kanë kuptuar thelbin e kësaj shoqërie në të cilën jetojmë, ekonominë e tregut. Gjithashtu, është në të mirë të tyre, në radhë të pare, por njëherazi është dhe në të mirë të fshatit dhe të gjithë fteriotëve që janë të lidhur me Fterrën, se kur kanë ata, në të vërtetë të gjitheve u vjen mirë që njerëzit tanë, fteriotët tanë, kanë arritur të kenë e të ndertojnë jetën e tyre. Në të njëjtën kohë, kur kanë ata, edhe fteriotët e tjerë mund të gjejnë të blejnë mish për dasme e gëzime, apo për në kohë hallesh.

Prandaj, jo vetëm gëzohemi, por njëherazi, ju urojmë të kenë mbarësi në shtimin e prodhimit dhe të numurit të kopeve të tyre, duke patur njëherazi shëndet e jetë vetë dhe gjithë familjet e tyre me njerëzit e tyre kudo që janë.

Gëzuar ! Nga mot më mirë !

Me rastin e Vitit të Ri 2003, uroj bashkëfshatarët e mi kudo që janë, gqzuar e për shumë vjet fesën. Shëndet, gëzim e lumturi

Servet DAUTI:

Nga zemra më vjen urimi,

Për gjithë bashkëfshatarët e mi,

ku jetoni, punoni e rrini,

Gëzuar Vitin e Ri!

Paçi shëndet dhe jetë,

Të rroni në harmoni,

siç e dëshironi vetë,

Vëllezër e motrat e mi.

Nipër dhe mbesa të Fterrës,

Vazhdimisht të studjoni,

Që fshatit ti ngrini vlerat,

Emrin e tij ta lartësoni.

Gëzuar Vitin e Ri 2003

Shëndet e lumturi në çdo familje fteriote.

Urime dhe suksese juve.

Une jam Qatip Gjoni. Kam lindur dhe rritur ne Fterre dhe tani jam me banim ne Kanada .Te them te drejten jam shume i gezuar qe lexoj gazeten Fterra jone ne internet dhe kjo me shtyu qe tju shkruaj kete mesazh urimi dhe falenderimi juve "mendjes se Fterres", qe na jepni mundesine edhe neve qe jemi larg ,per ta lexuar kete gazete , per disa çaste me duket vetja, sikur jam midis fterioteve atje ne ixuar .

Une, si cdo fteriot tjeter, kam detyrim moral për botimin dhe perhapjen e gazetes "Fterra jone" . Me kete mesazh do te deshiroja tju falenderoja dhe uroja suksese juve "mendjes se Fterres " dhe gjithashtu do te deshiroja tju ndihmoja sadopak , te pakten me sponsorizimin e nje numuri te kesaj gazete, po te jete e mundur. Dhe nje here faliminderit dhe suksese juve dhe tere sponsorizuesve dhe atyre që kanë shkruar në gazetën ""Fterra jonë" .

Me respekt dhe dashuri bashkefshatari juaj, Qatip Gjoni . Adresa im eshte:

Dilaverit, Nafizit, Halitit, Bardhylit, Jakupit, Muzaferit, nga zemra një urim të veçantë: Gëzuar Vitin e Ri 2003!, Qofshi gjithmonë të rinj në shpirt.

Bahriut, Imerit, Përparimit dhe, nëpërmjet tyre, gjithë fëmijve të xha Axhemit: Njëherazi dhe Mufit Hxhiut në Fterrë, i uroj gëzuar Vitin e Ri 2003! Edhe pse larg, gjaku i zemrës nuk më lë tju harroj. Zoti ju dhënte jetë të gjatë, të lumtur, me shëndet e gëzime.. Uroj vëllain, Naxhiun, kryetar i komuniteti fteriot për Vlorën: Gëzuar Fitin e Ri 2003! Nëpërmjet jush, gjithë fteriotëve të Vlorës, ju uroj gëzuar Vitin e Ri, me plot dashuri e respekt për njëri-tjetrin.

Fteriotët gjithmonë janë dalluar për ecjen dhe përshtatjen me kohën. Janë bërë hoxhallarë, mësues, mjekë, inxhinierë, afaristë, etj. Por thelbi i shoqërisë së sotme është ekonomia e tregut. Prandaj uroj që të ketë sa më shumë bisnesmenë fteriotë, që të rrisin nivelin e tyre ekonomik, se kështu do të jetë më mirë dhe për Fterrën tonë të dashur.

Gjej rastin tu uroj mbarësi bisnesmenëve fteriotë, të çdo niveli, si Fatos Dusha, Albina Haxhiu, Edlira Zani, Piro Malaj, Ilir Dusha, Viktor Shazo Brinja, Agim Mato, Anita Gjoni, Mira Brinja, Ilda Sadiku, Qëndrim Dauti, Vera Dauti, Agim Haderi, Arsen e Sokol Bezhani, vëllezërve Marenglen, Roland e Fatmir Mita, e cilitdo tjetër, që neve mund të mos e dimë

Uroj me mall gëzuar Vitin e Ri Fterrës e ggjithë fteriotëve. Uroj të kenë shëndet e mbarësi antarët e familjes Brahaj, familja e Sezaiut, të motrës Fate me Abedinin, të Zekos në Vlorë me të gjithë brezat e tjerë-

Uroj gjithë të moshuarit të kenë pleqëri të bardhë.

Duke uruar gëzim e lumturi për të gjithe fteriotët, miqtë e dahamirësit e tyre, në këtë Vit të Ri 2003, kujtoj me respekt gjithe bashkëfshatarët që kanë ndihmuar njëri-tjetrin në çdo kohë.

Uroj veçanerisht Sherif Lonen dhe bashkëshorten e tij Zilihanë, qe me mjaft sakrifica po arsimojnë fëmijët e tyre në shkolla të mesme e universitet në Gjirokastër.

Ju uroj vajzave te mia në Kanada Alma dhe Elsa si dhe nipërve e mbesave në Itali e Greqi Klementin, Tonin, Zamit, Neritan Ledio, Etleva, Zana e Leta si dhe gjithe emigrantëve fteriotë:

Jetë e lumturi,

Bëfshi ekonomi,

U kthefshi në Shqipëri

Ku kini njerëz e shtëpi.

Me rastin e Vitit të Ri 2003, uroj dhe përshëndes të gjithë fteriotët kudo ku jetojnë e punojnë. Vecanërisht uroj e përshëndes:

Botuesit e gazetes "Fterra jonë", ideatorët dhe realizuesit e dokumentarit për Fterrën G.Zeneli, I.Buçpapa, N.Duro, etj, A.Xhama për hapjen e faqes në internet për Fterrën:; Z. Afat Serjani dhe botuesit e gazetës "Dita Jug" për shkrimin për njeriun tonë të paharruar Vehap Bezhani.; Sherif Lonën, që me punën e sjelljen e tij nderon veten dhe Fterrën tonë.

Z. Baki Gjoni që me përkushtim administron dhe shpërndan gazetën "Fterra jonë" në Sarandë-

Mjekt Neuro-Psikiatër

Urim për bashkëfshatarët tanë dhe kolegët!

Ditët e këtij viti për çdo familje fteriote u bëfshin më të bukura e më të gëzuara.

Gjëj rastin që punonmjësve fteriotë të shëndetësisë tju shfaq mirënjohjen tme dhe tju uroj shëndet të mirë ë mbarësi për të ndihmuar, mjekuar të gjithë ata fteriotë që sëmuren apo që kanë nevojë për këshilla mjekësore, apo dhe gjgithë klientët e tyre ngado qofshin.

Urime e falënderime të veçanta redaksisë së gazetës "Fterra jonë" dhe Ing. Dilaver Shkurtit si një nga figurat e uniteti të fshatit tonë.

Të gjithëve: Gëzuar 2003!

Ju uroj me gjithë zemër:

Një urim i veçantë me katër vargje e shumë zemër, nga familja borshjote Adriatik Haderi (Çika) dhe gruaja e tij Znj. Llushe për tre fshatrat tona të lidhura historikisht e aktualisht me njëri - tjetrin .

Nga Tirana shkon urimi,

I ëmbël si kokërr fiku,

Çorraj, Fterrë e Borsh urojnë,

Llushja dhe Adriatiku

Dërgoj urimet më të mira dhe ujit të Ixorit, se atë ujë e kemi pirë me dëshirë, se me atë ujë jemi rritur. Mua për atë ujë, aq më tepër tani, në moshën e tretë, më merr malli, bile shumë, sepse mosha nuk më lejon të vij nga Tirana dhe të vë dhe njëherë buzët në atë burim të kulluar.

Uroj gëzuar Vitin e Ri, Astritit - familjarisht në Fterrë, uroj Tomorrin dhe e falënderoj që bën vjersha dhe i këndon me grupin "Fterra në këngë", aq të këndshme për mua. Uroj gëzuar bijën time në Itali, Edën dhe nipin tim Eduardin, po në Itali; dhe këtu në Tiranë Resmen dhe Safon, Nefon me djalin e vajzën, Nepin familjarisht, duke u uruar të gjithve shëndet e të mira, nga mot gëzuar!

Gëzuar gjithë fteriotëve kudo që janë.

Ju përshëndes dhe ju uroj

Me rastin e Vitit të Ri,

Pasi smundem tju takoj

Të gjithë, ju fteriotët e mi.

Një urim special për ju,

Që ndosheni larg Shqipërisë,

Por që zemrën e keni këtu,

Tek burimi i dashurisë.

Uroj gjithë bashkëfshatarët e mi gëzuar Vitin e Ri 2003. Edhe ne fteriotët e Greqise mblidhemi për festat, kështu u mblodhëm edhe për festat e Nëntoirit dhe do të mblidhemi edhe për Vitin e Ri.

Gëzuar të gjithve

Nr. 31 - dhjetor. 2002

Një jetë të tërë, nga fëmijëria deri sot në moshën e thyer e kam njohur nga afër Lulin, siç e thërresin shpesh Bardhyl Xhamën. Në mëndje më është fiksuar fytyra e tij e dashur, buzagaze. Gjithmonë e përfytyroj midis shokësh e miqsh dashamirës e me humor. Luli ka shumë shokë e miq, di t'I nderojë, prandaj dhe ata e duan dhe e respektojnë çiltërsisht. Por mbi të gjitha ai di të krijojë një atmosferë gazmore me shokët, me fjalën e tij të mënçur, me humorin e këndshëm, me kulturën e gjerë dhe shpirtbardhësinë. Ajo që më ka bërë më shumë përshtypje dhe që më shtyu të shkruaj dy radhë për të është një fakt tjetër. Luli kurdoherë dhe në çdo rast ka qenë i dalluar, si i talentuar , shumë i zoti në mësime dhe aftësi të shumta të tjera.

Gjatë shkollës fillore ai tërhiqte vëmendjen e mësuesit dhe të shokëve jo vetëm si një nxënës i dalluar në klasë,por shquhej për shkathtësi të veçantë në lodrat. Më ka mahnitur dhe më kujtohen edhe sot disa lodra "magjepëse" që sajonte, si biseda midis dy shurdhëve, tjetra me gjelat, ose ajo kur fuste gjembin në një qoshe të shkollës, e fshihte midis gishtave, pastaj tërhiqte turmën e nxënësve pas, ta shihnin si e nxori në anën tjetër të ndërtesës. Të tilla lodra, veç atyre të zakonshmeve, si zjarrçI, topimesazi etj, ai organizonte shpesh. Për humor po shtoj se edhe me llastiqe ai shquhej dhe unë e kisha zili se ai kishte vrarë edhe cirko, që ishin aq dinake. Shumë nga ne të tjerët arrinim deri te mëllenjat e ndonjë grifshë.

Në shkollën shtatëvjeçare në Gjirokastër ishim përsëri bashkë, por ai një klasë më lartë. Mbaj mënd se shpesh emri i tij ishte në tabelën e nderit dhe ndër të parët, që i jepej fleta e nderit. Që ishte me të gjitha notat shumë të mira as që bëhej fjalë. Dhe nuk ishte e lehtë të ishe i pari ose ndër të parët në klasën e tij, se kishte disa nxënës gjirokastritë shumë të zotë.

Në gjimnaz shpërthyen me tërë gjallëri aftësitë e Lulit, në mësime dhe në shumë veprimtari jashtëshkollore. Që ishte nxënësi më i mirë i klasës kuptohet po të tregoj se fill pasi mbaroi maturën, ai u emrua pedagog po në atë gjimnaz. Dhe pedagogët hijerëndë që kishin mbaruar universitetet në Paris, Athinë, Romë e pranuan me respekt të ulej në një tavolinë me ta. Dhe unë pata fatin të jem nxënës i tij. Bardhyli jepte matematikë në klasat e tjera dhe metodikë vizatimi në klasën tonë të maturës. Ç'I lidhte matematikën dhe vizatimin, që i jepte një pedagog? I lidhte talenti dhe aftësia e Lulit. Por nuk shkëlqeu vetëm në mësime në gjimnaz. Ai ndiqte rrethin letrar dhe atje mori shtysat si shkrimtar i njohur i sotshëm, në letërsinë për fëmijë. Ai sot është nga shkrimtarët më të njohur të kësaj letërsie. Unë diçka kam shkruar për një libër të tij, por si kritik letrar i ngelem borxhli. Luli luante në teatrin e shkollës dhe pati një shkëlqim të veçantë si sportist. Në Baçe të Teqesë si voleibollist e duartrokitëm shpesh me entusiazmin e tifozëve. Dhe këtu shkëlqente midis lojtarëve të tjerë të zotë si Ndrico dhe Hashorva. Një djali të tilë plot virtyte e hire iu bënë "jashik" e admirues vajza edhe të klasës sime. Ndonjera edhe ma pat shprehur simpatinë që ushqente. Por shpirtin e Lulit e kishin bërë për vete vyrtytet e një vajze fisnike të Delvinës që iu bë shoqe jete, Feraseti.

Më vonë, si drejtor i gjimnazit të Sarandës. Dhe kjo shkollë shpejt tërhoqi vëmendjen për rezultatet dhe talentet që përgatiti. Dikur ne shkruanim se shkolla është pasqyrë e drejtorit. Dhe rasti i këtij gjimnazi e provon këtë. Që nga Saranda e më vonë në gazetën "Mësuesi" ai u shqua përsëri si gazetar i talentuar. Mbaj mend një herë, kur punoja në gazetën ,"Mësuesi' dhe Luli ishte ende në Sarandë, sekretari i kolegjumit, një ndër gazetarët më të talentuar të kohës, solli një artikull dhe shtoi: "Këtë shkrim po e çoj direkt në shtypshkronjë, s'ka nevojë për redaktim, e ka shkruar Bardhyli. " Të fitoje besimin e atij gazetari qe një sukses i veçantë. Unë kam ndjerë përherë kënaqësi dhe krenari që Fterra jonë ka nxjerrë djem si Luli ynë i dashur. Ai përherë është krijues, veprues. Dhe andej në Amerikë shkruan poezi të bukura humoristike, gjuan peshk në Oqean, si Heminguej,( Kam përshtypjen se ishte lindur për përmasa oqeani) na dërgon përshëndetje të përmallshme. Dhe ne, me dashuri e mall, i urojmë gjithë të mirat.

Jakup MATO

Nr. 31 - dhjetor. 2002

Si çdo fterjot e fterjote edhe mua me Fterrën më lidhin shumë gjëra,për të mos thënë që më lidh gjithçka.Fillimisht dua të them se me Fterrën me lidh një dashuri shumëdimensionale, e cila ka zënë vend brënda qënies sime qysh kur unë arrita të konceptojprejardhjen time,pra qysh kur isha fëmijë. Në Fterrë janë varret e gjyshërve,atje mbetur fëmijëria dhe rinia e prindërve të mi.Megjithëse unë dhe motrat e mia kemi lindur e jemi rritur në Tiranë,qysh kur ishim të vogla prindrit na kanë ushqyer dhe edukuar me një dashuri të veçantë per Fterrën .

Një arsye tjetër është sepse atje banojnë njerzit e mi të afërm e të dashur,xhaxhi Balili,xhaxhi Rexhua ,hallë Hadilja,teze Xhevua dhe daja Hamza ,të cilët unë i vizitoj jo rrallë.Sa herë që shkoj në Fterrë e ndjej veten të lumtur e të gëzuar dhe me pushton një ndjenjë gëzimi e krenarie, sepse fshati ynw është vërtet i bukur,por ne na duket, edhe më i bukur, edhe shumë i dashur.

Puna dhe biznesi më kanë krijuar mundësinë që të shkoj e të vizitoj shumë vende të ndryshme,brenda e jashtë Shqipërisë,deri në Rusi, Poloni, Çeki, Bullgari, Gjermani, Francë etj. Tju them të drejtën,pa mohuar bukuritë dhe avantazhet që kanë këto vende,kur i krahësoj me Fterrën tonë,asnjë nuk më duket më i bukur e më i mirë.Vet pozicioni si fshat kodrinor e, me pyjet e burime të shumta, me gjelbërimin gjithvjetor, me klimën e pazëvëndësueshme dhe veçanërisht me njerëzit aq të mirë ,të dashur e bujar,mua më impresionojnë pa masë.Këtë bindje ka edhe bashkëshorti im Shpëtimi,i cili edhe pse nuk është fterjot,për Fterrën dhe bukurinë e saj,ndan të njëjtin mendim me mua. Me këtë dashuri e nostalgji,ushqejmë edhe vajzën tonë,Tean e cila megjithëse e di që babi i saj është me origjinë nga Skrapari,shpesh herë thotë,-unë jam nga Fterra.Gjyshi Lamja e nënë Sanija qeshin e kënaqen,sepse në këto mendime është ndikimi i tyre,megjithëse kur të rritet më shumë,mbesa e tyre do ndryshojë mendim e ndoshta do qeshë edhe vet me fjalët që ka thënë në moshën fëminore.

Jo vetëm unë,por e gjith familja ,gazetën Fterra Jonë e duam dhe e vlerësojmë shumë.Me këtë rast dëshiroj të përshëndes dhe falënderoj,jo vetëm botuesit ,por edhe të gjithë ata që kontribojnë për daljen dhe botimin e saj.Për mendimin tim,kjo gazetë ka vlera të shumëfishta.Ajo na njeh me historinë e Fterrës,me ngjarje të reja dhe të vjetra,me lajme që lidhen me Fterrën dhe fterjotët kudo që janë.Jo vetëm kaq,por kjo do tju shërbejë shumë edhe brezave më të vegjël e atyre që do vijnë dhe do jenë pikërisht ata,që do ta vlerësojnë më mirë e më shumë.

Kjo gazetë na është bërë e na duket si nje "vajzë e bukur"fterjote, e dashur dhe e mirë,për të cilën të gjithë ndjejmë dashuri,respekt e krenari dhe e presim me padurim "takimin" me të.Mendimi dhe dëshira ime,por jo vetëm e imja besoj,është që kjo gazetë të

ketë jetëgjatësi dhe të mbetet gjithmonë kështu siç është,gazeta e të gjithëve dhe për të gjithë fterjotët.

Me biznes fillova të merrem në vitin 1992,kur edhe unë si shumë intelektualë shqiptar,mbeta pa punë.Pra biznesi për mua nuk nisi si sport,por si rezultat i nevojës për të mbijetuar.Fillimisht kam patur mjaft vështirësi,pasi po shkelja në një fushë të panjohur e me shumë të papritura .Rreziku ishte i pranishëm në çdo çast,por me shumë punë e përpjekje gjërat u futën në shtratin e vet dhe dallgët u qetësuan.

Tani pas 11 vjetësh pune intensive, firma ime "Artemida"rreshtohet pranë firmave më prestigjioze të mobilerisë që operojnë në Shqipëri,dhe nga dita në ditë rrit dinjitetin e saj,si në aspektin e cilësisë,të llojshmërisë,ashtu edhe të shërbimit.Aktualisht ne kemi dy dyqane ku tregëtojmë paisje mobilerie për shtëpi dhe për zyra të cilat i importojmë nga perëndimi.Kemi gjithashtu edhe një repart prodhimi mobiljesh e paisjesh të ndryshme.

Për të kontaktuar për porosi dhe probleme pune e bisnesi,qëndrën e kemi tek dyqani i mobilerisë në rrugën "Muhamet Gjollesha" në katin e parë të pallatit "Melrose".Për të gjithë klientët fterjotë,që kanë preferuar dhe do preferojnë porosi për paisjet tona,kemi punuar dhe punojmë me çmime të favorshme ,duke ju zbritur atyre " koefiçentin " e të qënurit fterjot.Këtë nuk e bëjmë për relkamë,por për ti ndihmuar sadopak njerëzit tanë me të cilët nuk na lidhin interesat e çastit e të biznesit,por na lidh gjaku,na lidh Fterra jonë e dashur.

Organizata Botërore e Biznesit (B.I.O.),nga data 20 deri më 22 maj 2002 organizoi Kongresin e 19 të saj në hotel "CONCORD" La Fayette të Parisit.Organizatorët kishin përzgjedhur 168 firmat më të sukseshme në biznesin botëror dhe për këto firma kishin akorduar një trofe të rëndësishëm.Në këtë veprimtari isha e ftuar edhe unë.Pas përfundimit të aktivitetit firma ime "Artemida" u vlerësua si një nga firmat më të suksesëshme dhe ju dha një Trofe i Artë me vlerë 20 mijë $, "Për arritje shumë të mira në biznesin e viteve të fundit." Nga ky vleresim u ndjeva dhe ndjehem shumë e lumtur që puna ime 11 vjeçare u vlerësua nga një forum kaq i lartë ndërkombëtar. Aktualisht kam përfunduar projektin dhe me fillimin e vitit të ri,do filloj ndërtimin e një fabrike moderne për prodhimin e mobiljeve sipas standarteve të Komitetit Europian.

- Ju falenderojmë për intervistën dhe ju urojmë suksese të mëtejshme .

Intervistoi Feksor SHKURTI

Nr. 31 - dhjetor. 2002

- me fterjote-vlonjate -

Edhe ne qytetin e Vlores ka nje komunitet te mire fterjotesh. Madje, duhet thene se ne Vlore, ne vitet 40-60, kishte me shume fterjote sepse Vlora ishte, dhe qender banimi, dhe rrugë kalimi per fterjotet. Vlora, per Fterren dhe fterjotet, ka qene kryeqender e dashur ne tere historine e kesaj krahine, ne tere zonen Vlore-Gjirokaster. Dhe kjo jo me kot, por sepse fterjotet ne kushtet me te veshtira te historise se saj, ne kete qytet e ne kete zone, kanë gjetur shpetimin.

Nuk harrohen ato vite, 1913-1914 e deri ne vitin 1916, kur e tere Fterra u detyrua te ikte per ne Vlore e rrethinat e saj, per ti shpetuar barbarizmit te pushtuesit andart. Fterra, dy jave pas ngritjes se Flamurit ne Vlore me 1912, me 14 dhjetor, ne mbeshtetje te qeverise se Ismail Qemalit, me Qafe, tek ulliri i Shkolles vjetër te Fterres, ngriti flamurin simbol te Pavaresise. Edhe me 1920, gati 50 burra fterjote, me Xhafer Shehun komandant te Çetes se Fterres, moren pjese ne Luften e Vlores. Kane qene fannolist dhe kane mbeshtetur veprimtarine e Avni Rustemit, fterjotet Tasin Elezi, Ismail Bezhani, etj.. Edhe gjate Luften Antifashiste NCL. Fterra e tere, u lidh me veprimtarine e zones se pare operative Vlore-Gjirokaster. Edhe pas Çlirimit, deri ne vitin 1959 - 1960, Fterra dhe fterjote, kryeqender kishin Vloren.

Ja per te gjitha keto arsye Fterra dhe fterjotet mbeten te lidhur ngushte me Vloren. Kete lidhje e forcojne per me teper dhe 48 familje fterjote, te cilat tashme kane vite qe jane bere qytetare te denj te Vlores me histori, si dhe 10 familje fterjote-vlore, qe aktualisht jetojne ne Greqi, por qe i mbajne lidhjet me Vloren dhe komunitetin fterjot te Vlores.

Numri i fterjoteve nuk u shtua aq shume me te tjere fteriotë, kur Fterra jone kaloi administrativisht me rrethin e Sarandes, ku, me kalimin e viteve, jane bere me shume familje fterjote, se sa ne Vloren tone.

Megjithate, Vlora mbetet qender, ku jeton e punon nje komunitet jo i vogel fterjotesh, i cili eshte i organizuar dhe i bashkuar ne solidaritet me njeri-tjetrin. Aty nga mezi i ketij viti, me 30 qershor 2002, u mblodhen rreth 30 fterjote, qytetare te Vlores, dhe organizuan komunitetin fterjote. Ishte takimi i pare vellazeror, i organizuar gjeresisht nga nismetaret : Naxhi Shkurti, Nebi Dauti, Zeko Braho, Sezai Kofina dhe Ali Çeli. Ate dite edhe kafja, edhe rakia, edhe birra qe pime, secili sipas deshires, sikur na shijoi me shume, -shkruan Nebiu. Biseduam miqesisht e vellezerisht, - vazhdon ai me tej ne materialin e tij. Zgjodhen dhe Kryetarin e ketij komuniteti, Naxhiun, Nen/kryetar Nebiun, Sekretar Zekon, anetare : Mevlut Gjonin, Nuho Hizmon, dhe Fatmir Lavdosh Zanin. Ndersa per probleme financiare, per veprimtarite e ketij komuniteti,u ngarkua Granit Brinja.

Komuniteti i fterjoteve-vlonjate takohet nje here ne jave, diten e shtune, tek lokali i Beut. Ketu bisedojne e shkembejne mendime per probleme nga me te ndryshmet, duke programuar dhe aktivitetin perspektiv.

Ne kete komunitet marrin pjese dhe jo pak djem te rinj. Nje nga keta djem te mire eshte edhe djali i Bexhet Brinjes, Graniti. Edhe vajzat e Hamdi Mites, Balia, qe i takuam ne familjen e Lavdosh Zanit, ku vam per nje vizite te organizuar, -shkruan Nebiu,- shprehen gatishmerine per te marre pjese ne veprimtarine e kominitetit fterjot. Edhe nipi i Neshat Brinjes, djali i bijes, qe babain e ka nga Velça, te njejten deshire shprehu. Edhe nipi i Sulo Hizmos, djali i Inxhise, Ismeti eshte nje aktivist i njohur per fterjotet, qe ndihmon dhe me autobuzin e tij. I gatshem eshte dhe nipi i Ejup Mites, Skenderi, qe ka ardhur dhe ne Fterre dhe ne takime ne Tirane.

Eshte per tu theksuat se ne Vlore jane bashkuar me komunitetin fterjote dhe nje numur i madh niper e mbesa te fterjoteve, te bijave apo te bijve te martuar me jo fterjote, apo qe kane vetem nenen fterjote. Jane 60 bija fterjote, qe kane rreth 100 niper e mbesa, qe jane te lidhur me Fterren dhe fterjotet dhe qe dine te respektojne gjakun e nenanve te tyre fterjote. Jo vetem keto bija, por dhe femijte e tyre, mbajne lidhje shpirterore me Fterren dhe fterjotet.

-Shume prej femijeve te ketyre bijave jane pjesemarres dhe ne komunitetin e fterjoteve te Vlores,- shkruan ne materialin e tij, Nebi Dauti nga Vlora.

E redaktoi materialin G. Zeneli.

Shenim : Duke falenderuar Nebiun tone, per materialin me vlere qe i dergoi gazetes "Fterra jone", ftojme dhe fterjote te tjere, ne Tirane, ne Vlore, ne Sarande, ne Fterre , ne emigracion apo kudo qofshin, qe, ne te ardhmen, te bejne te njejten detyre ne dobi te punes se gazetes. Gazeta i garanton se do të perpunoje e redaktoje me miresi e korrektese çdo material te derguar prej tyre.

Nr. 31 - dhjetor. 2002

E BULLË DARON

Ka disa fise ne Fterren tone qe per arsye te ndryshme nuk kane lene mbiemer. Por dhe ata kane patur jeten e tyre, te cilen e kane lene ne kujtesen e bashkekohesve. Eshte i njohur per fterjotet mbiemri Trakaj. Emer ne kete fis ka lene Hysni Trako. Emer ka lene dhe teze Daro, apo bullë Daro, ne te folmen e Fterres sone. Hysniu dhe Daro Dhulja perbenin nje çift model per kohen qe jetuan. Mbeten nje familje shembullore ne kujtesen e te gjithe atyre qe i kane njohur, qe ne Fterre e gjer ne Vlore. E lane fizikisht Fterren qe ne moshe te re. Kushtet i detyruan. Por shpirtin fterjot dhe vendlindjen e tyre nuk e ndane asnjehere nga vetja.

Ne fillim te viteve tridhjete, 1932, Hysniu u vendos ne lagjen Karabash, qe aktualisht quhet "15 tetori". Si familje fterjote, eshte me e hereshmja ne Vlore. Lane pas vetem nje bije, Bejxhene e mire, qe ishte po aqe e mire, sa ata qe e linden. Me punen qe beri Hysniu, e rregulloi ekonomine familjare, madje u be i kamur. Per disa vjet punoi si nepunes ne shoqerine ndertim-rruga. Ne vitin 1940 iu fut bisnesit ne ortakeri me nje mikun e tij. Me pune te vullnetshme e me korrektese reciproke e rriten dhe e zhvilluan bisnesin e tyre. Ne fillim bene tregeti me pakice. Me vone u moren dhe me lende ndertimi. Xha Hysniu ishte nga bisnesmenet e pare fterjote. Ai u be nje nga bisnesmenet më në zë në Vlore. Shtetezimi i nderpreu aktivitetin privat. U detyrua te futej si teknik ne zyrat e pasurise se shtetit. Tere jeten punoi me korrektese, ndaj ishte i nderuar ne pune e ne shoqeri..

Perhere i mbajti lidhjet, dhe me vendlindjen, dhe me fterjotet, ne Vlore e gjetke. Edhe krushqine e beri me fterjotet-kofinaj ne Vlore. Kete psikologji e nxisnin dhe çifti, Dervish Shkurti e Sane Hadushi, qe e ushqyen miqesine trakaj-kofinaj. Ishte kuptimplote kenga e kenduar ne fejesen e Bejxhese me Safetin, qe e kendoi Dervishi, ne te cilen, mes te tjerash, thuhej: Profesori me xhube,( eshte fjala per Xhevdet Kofinen), / me ftoi te pime kafe/ dy kafe e dy raki,/ me tha : do bejme krushqi/. Dhe krushqia vajti mbare tere jeten. U bene miqesi, u bene shtepi, qe me bijen Bejxhe dhe dhenderrin e tyre Safet, lane pas gjashte femije, tashme te rritur, qe nga Sezaiu, nipi i Hysniut dhe Daros, dhe mbesat: Violeta, Diana, Lumtua, Elvira dhe Liza. Nuk thone kot: ne mos rrjethte, do pikoje. Ndaj, te gjithe jane, njeri me i mire se tjetri.

Tradita e lidhjes me Fterren dhe fterojtet vazhdon. Edhe pse nuk kane lindur atje ku u ka rene koka Hysniut e Daros,(gjyshi dhe gjyshja), perseri Sezaiu apo Elvira, dhe cilido nga pasardhesit e Hysni Trakos, deri ne sterniper, ne nje forme a ne nje tjeter, jane te lidhur me Fterren dhe fterjotet.

Sa here takon niperit e mbesat, apo sterniperit e Hysni Trakos, si pa dashje te vjen ndermend nje burre me trup mesatar, i shendetshem e i pashem, fjalepak e fjalerende, me kapele republike plot gusto, qe ecte ngadale, gjithnje ne pune te tij, pa ngaterruar askend. E bashke me te te del perpara syve dhe Daro Dhulja, te cilet nuk mund te shkeputesh per asnje çast nga i shoqi i saj, Hysniu. Bukuria e perjeteshme dhe trupi si lastar, deri ne moshe te thelle, se bashku me virtytet e saj, ishin nje stoli e veçante e Bulle Daros. Familja Hysni- Daro e kaluan jeten me pune, por gjithmone me dinjitet e me nder, qe diti te nderoje te tjeret. Ndaj lane pas emer te nderuar. Ndaj me mirenjohje shkruam pak fjale ne gazeten «Fterra jone»

Musa SHKURTI

Nr. 31 - dhjetor. 2002

Myrtezai lindi në Fterrë më 1932 në një familje tepër të varfër, po me ndjenja të larta patriotike. Babai i Myrtezat, Lazja, dhe Nënë Hafëzja nuk kishin mundësi ekonomike për të përballuar jetën. Edhe pse në vështirësi të madhe jetese, lindën e rritën 6 fëmijë.

Po pikërisht në këto vite vështirësie të jashtëzakonëshme, iu gjend shteti , që hodhi dorë në këtë shtëpi. Dauti e Myrtezai u radhitën në radhët e ushtrisë e te mbrojtjes së kufijve.Vëllezërit e tjerë u integruan në profesione të ndryshme, që në Ulëz e deri në Sarandë, duke jetuar e punuar me ndershmëri. Myrtezai për 40 vjet punoi oficer në forcat e kufirit, duke i shërbyer më së miri detyrës, si komandant poste në Karaburun, Borsh, Perdhikar, Kakome e Manastir, deri sa doli në pension.

Në punë e ka karakterizuar korrektësia në zbatim të ligjeve dhe sjellja dashamirëse me djemtë ushtarë dhe efektivin oficer. Gjithmonë ishte i papajtuar me të metat e neglixhencat. Ndaj, nga posta në postë, iu shtua respekti, jo vetëm tek efektivat, por edhe tek fshatarët ku ndosheshin postat kufitare, të cilet, edhe sot, flasin me respekt për komandant Myrtezanë.

Me vdekjen e Myrtezait, duket sikur dhimbja goditi dhimbjen, sepse, jo shumë kohë më parë, Myrtezai humbi djalin e dashur, Valterin. Kjo humbje i rëndoi shumë Bajames, vëllezërve e motrave, të cilët e qanë me lot e me ligje, e vazhdojnë ta kene pikellim. Humbja e Valterit i shkurtoi jeten, se e mbajti hidhërimin brenda në shpirt. Për hir të Bajames, bente kurajo. Nuk la organizatë e shoqatë ndërkombëtare ,që në Amerikë e deri në Gjermani, pa e kërkuar Valterin. Por asgjë. Madje nuk e qau dot Valterin me zë e me ligje, por ne shpirt ndjeu per vite me radhe dhëmbje dhe brengë, qe e derdhi në vargje elegjike, disa prej të cilave jane botuar dhe në gazetën "Fterra jonë".

Myrtezai do të kujtohet nga të gjithë. Ai ligjeroi shume e shume vargje per Fterren, per historine e fshatit tone per hallet e dertet e tij. Ishte në gjendje të fliste për ngjarje e data historike me orë të tëra.

Në Sarandë, komuniteti fteriot, e ka patur një këshilltar të mirë, të urtë e të mençur. Vëllezëria, një barometer, që diti ta ruaje dashurinë e harmonine vëllazërore-

Familja humbi njeriun e saj te dashur. Komuniteti fterjot ne Sarande humbi keshilltarin e matur, qe ndihmoi ne forcimin e bashkimit te fterjoteve, edhe kur ndonje e rrëmbente gjaknxehtësia.

Ne i jemi mirenjohes, ndaj do ta kujtojme perhere me nderim.

Gëzim DUSHA

Nr. 31 - dhjetor. 2002

Fterra jone eshte e çmuar jo vetem se eshte vendlindja jone, jo vetem se eshte fshati yne,jo vetem se ka patur gjithmone njerez te mire, me virtyte e pa vese, jo vetem se ka tradita te mira historike e kulturore, jo vetem se ka njerez te arsimuar e te kulturuar, jo vetem se ka nje komunitet te organizuar e te civilizuar, por se ne kete vend ka dhe pasuri te çmuara natyrore, qe u kanë dhene shendet e jete banoreve te kesaj treve.

Uji eshte nje pasuri e pazevendesueshme. Madje uji i Fterres, ne Ixuar e ne Ngurrez, eshte uje me vlera te veçanta, uje qe kur e pi te jepe nje gjalleri vitale, dhe per nga lehtesia qe ka, dhe per nga freskia e tij, ne dimer e ne vere.

Ajri i paster, dhe fare i lehte, qe kur e thithin mushkerite zgjerohen, i japin shendet njeriut. Ndaj ketu nuk eshte pare e nuk eshte degjuar te vuaj njeriu nga mushkrite. Ketu perzihet ajri i malit, me eren e lugines se lumit dhe flladin qe vjen nga deti i Borshit per karshi.

Ketu klima eshte perhere mesdhetare. Ne dimmer nuk ka te ftohte theres. Stina e pranveres dhe vjeshtes jane me afer veres e me larg dimrit. Dimri është i butë, vera e freskët.

Po bukuria e natyres? Eshte ekzotike: mal, pak a shume i thyer, qe zbret e zbutet ne terren kodrinor e luginor; lart: mal me lisa e hilqe, pyje me vlere; poshte: ne luginen midis dy maleve Fterre-Çorraj, rriten e zhvillohen lloj-lloj druresh e bimesh, ku ka gjelberim te perhershem. Ne Fterre nuk ka dite qe syri te mos çlodhet nga gjelberimi gjithvjetor, ne te 12 muajt e vitit, qe shtrihet ne kufi me Kuçin ne veri, e Borshin ne jug, Golemin siper ne mal, e Çorraj perkarshi ne perendim.

Ne pyllin e Fterres, historikisht, ka pasur e gjen, dhe kafshe pylli, qe nga derri i eger e gjer tek sorkadhe mali, perveç shpendeve te shumellojta. Dhe, fatmiresisht, njerezit, zakonisht, nuk i kane shperdoruar as pyjet, e nuk i kane keqperdore as kafshet e pyllit, e as shpendet e shumellojta.

Kjo treve, tere jeten ka pasur njerez te mire, uje te bekuar, toke te begate, peme qe prodhojne fruta te shijshme, kullota qe mbajne bageti me mish aromatik, blete qe prodhojne mjalte kurativ.

Ky vend me vlera te veçanta, mendojme se mund te terheq vemendjen e Drejtorise se Pergjitheshme te Pyjeve dhe Kullotave.

Se ka keto vlera, Prof. Muzafer Korkuti ka nxitur mendimin e ka marre takim me Drejtorin e Pergjithshem te Pyjeve dhe Kullotave Z. Haki Klla, i cili ka biseduar dhe ka shtruar mendimin per tiu drejtuar ketij organizmi, qe zona e Fterres mundësisht te kthehet ne nje rezervat pyjor nen kujdetarine e komunitetit fterjot, banore te ketij fshati.

Mbi bazene e vlerave qe ka kjo treve dhe bazuar ne nismen e Muzos tone, menduam qe ti bëjmë pikerisht,

Fterra eshte pjese perberese e Komunes se Lukoves në Bregdetin e Sarandës dhe ka nje komunitet te organizuar, i cili eshte i vetedijshem per vlerat ambjentaliste te terrenit te ketij fshati, .dhe per rendesine e ruajtjes se natyres.

Fterjotet i njohin dhe i respektojne kufijte tradicionale dhe me fshatrat fqinje. Njeherazi, ka nje opinion te shendoshe per ruajtjen e pyjeve nga degradimi, te cilin deri tani e ka ruajtur per hire te tradites dhe te nevojes e dobise qe ka prej pyllit ne kete treve.

Duke qene se eshte ne dobi, dhe te shtetit, dhe tonit si fshat, do te kerkonim qe Fterra jone te perfshihej ne procedurat e projektit te pyjeve per te marre ne perdorim pyjet dhe kullotat e fshatit.

Ne, me nismen tone, kemi krijuar dhe nje komision, qe ka bere identifikimin e kufijve te fshatit.

Ne shpehim gatishmerine, qe ne zbatim dhe te rregullores nr. 306 te Ministrise se Bujqesise dhe te Ushqimit, te nenshkruajme marreveshjen paraprake per transferimin e ketyre pyjeve.

Me sa jemi informuar, ky proces ende nuk ka filluar ne rrethin e Sarandes, ne nje kohe qe ne shkalle republike jane trensferuar ne perdorim te fshatrave dhe te komunave mbi 300 mije ha.

Kryetari i fshatit dhe Shoqata e Mbojtjes e Zhvillimit të Pasurive Naryrore i fterjoteve Sarandë, merr persiper qe te krijojne nje model te administrimit te pyjeve, duke realizuar keto objektiva:

- Frenim te proceseve te erozionit,

- Kullotje te kontrolluar ne vendet ku nuk demtohet pylli,

- Trajtim dhe permiresim te pyllit per te krijuar kushte ne nje perspektive te afert per perdorimin e pyllit per turizem dhe gjueti turistike.

Ministër i Bujqësisë dhe Ushqimit

Drejtor i Përgjithshëm i Pyjeve dhe Kullotave

Ju lutemi, kontribuoni per perfshirjen e fshatit tone ne kete projekt. Komuniteti yne do te krijoje nje shembull te mire te rimekembjes se pyjeve per te gjithe Shqiperine e Jugut, ku aktualisht pyjet jane ne gjendje mjaft te degraduar. Ne kete problem do ta propagandojme dhe do ta nxisim dhe me gazeten «Fterra Jone» per te gjithe kete treve te Bregdetit te Sarandes.

Mbetemi ne shprese te nje pergjigje pozitive.

Ju falenderojme per mirekuptimin.

Nr. 31 - dhjetor. 2002

Ka nje numur te madh bij e bijash fterjote qe vazhdojne rrugen e tradites se asimimit e te dijes te Fterres e te fterjoteve. Nje nga keta, apo me sakte keto bija, eshte dhe Kleva Klement Gjoni, 21 vjeçe, qe vazhdon me zell vitin e dyte te Fakultetit Ekonomik ne Bolzano te Italise. Ajo, bashke me motren, Marsiden maturante, jane shembull ne shkolle e ne jete. Ata kane trasheguar shume nga prinderit, Klementi e Vaja. Por rrenjet e trashgimnise i kane ne Fterren e perbashket, te vendit, ku linden dhe u rriten gjysherit e tyre, Damua dhe Gjuzidea.

Damua, jetim, ne moshen 15 vjeçare, u rreshtua ne brigaden e 8-te partizane. Me çlirimin e vendit u be oficer marine. I çilter, fjalepak, e i dashur me te gjithe, u bashkua per jete me Gjuzidene faqekuqe e tere zjarr rinor , e cila me 1948, ne moshen e Damos partizan, shkoi vullnetare ne hekurudhen Durres-Peqin. Pas ketij aksioni vazhdoi shkollen e infermjereve, dhe, bashke me Damon, u bene qytetare te Durresit, ku linden e rriten Klementin, Toninin, Zamirin e Neritanin.

Veshtire e paten Damua me Gjuzidene, qe lane vendlindjen e tyre, Fterren, dhe u vendosen ne Durres ku jetuan si qytetare te denj durrsake per 50 vjet. Mirpo nuk e kane te lehte dhe djemte e tyre, qe ne mars te vitit 1991, iken si refugjate duke shkuar e u vendosur ne Itali. Dhe, ja sot ata jane bere qytetare ne Italine e Veriut.

Muzafer Korkuti

Nr. 31 - dhjetor. 2002