E dini pse doli dhe mbahet “Fterra jonë”? Se në Fterrën tonë ka lëndë të parë për gazetë, se te fterjotët tanë të mirë eshte e zhvilluar aftësia e të menduarit dhe afësia kijuese, se  te fterjotët ka mënçuri popullore dhe dije intelektuale, ka tradita historike e kulturore, ka e ç’nuk ka….

 Ka një lëndë të pasur…

Fterra është ai “çik” vend, është ajo “copë” tokë, është toka “nënë”, që si “organizëm i gjallë” prodhues, me natyrën e klimën, me burimet ujore, ka zhvilluar bujqësinë, blegtorinë dhe pemtarinë, duke bërë që, në shekuj me radhë, njeriu të ngulet e të mos shkulet, nga kjo treve kodrinore e luginore, 200-250 m. mbi nivelin e detit, me këmbët te lumi, ulur “këmbëkryq” mbi kodra dhe i shtrirë sa gjatë-gjërë në prehrin e malit, që i rri si kurorë përmbi kryet e saj.

Dhe, pikërisht, fterjoti në këtë trevë, që në lashtësi, ndërtoi  shtëpi, hapi ara, njëra në sup të tjetrës, mbolli portokalle, ulli, hardhi, misër e grurë, perime e patate, dru drufutorë e të tjera. Njëherazi, në këtë terren kultivoi blegtorinë, dele, dhi e lopë vendi, kafshë ngarkese, kryesisht mushkën e kalin, shpendët e shtëpisë, bletarinë, e të tjera e të tjera, duke zhvilluar kështu, një ekonomi mikste.

Historikisht, në Fterrën tonë ka patur rreth 100-120 shtëpi. Dhe njerëzit këtu krahas punëve në bujqësi e blegtori, zhvilluan dhe kurbetin. Fatkeqësisht, ne nuk kemi mundur të njohim mirë të kaluarën e lashtë, madje as në mesjetë, para vitit 1431. E themi këtë se parpara këtij viti, nuk njohim, të paktën deri tani, ndonjë dokument të shkruar për Fterrën tonë

Aktualisht, në kushtet e sotme, Fterra ka si prioritete kryesore për zhvillimin e saj: bujqësi e blegtori, frutikulturë e turizëm. Dhe, mbi të gjitha, fterjotët kudo që janë kanë kërkuar dhe kërkojnë dituri.

Fterra jonë njihet në dokumenta historikë, që në fillimet e shekullit të 15-të e këtej. Por njohje më të plotë kemi, në mënyrë të veçantë, në shekullin e 19-të dhe të 20-të. Dimë që, qysh në shekullin e 19-të ka bërë kurbet, kryesisht në Turqi, në Stamboll, Izmir, e gjetkë nëpër perandori. Dimë gjithashtu për zhvillimin arsimor e kulturor në gjysmën e dytë të shekullit të 19-të e, kryesisht, në vitet 1920 dhe deri në vitet 2000.

Është kjo arsyeja që Fterra njihet si fshat arsim-dashës e njëherazi dhe kulturë-dashës, si fshat që, dhe përpara Pavarësisë, ka nxjerrë një numur të madh, hoxhë e kadi, apo nëpunës të kategorive të ndryshme. Ndërsa, pas Pavarësisë e këtej, përveç shumë hoxhëve, të cilët, para e pas viteve ‘20-të, u konvertuan në mësues të gjuhës shqipe, pati dhe një numur, kryesisht djem, (19 gjithsejt), që në vitet ‘20-të-40-të, ndoqën studimet në Shkollën Normale të Elbasanit, shumica e të cilëve u bënë mësues të mirënjohur deri në nivel shqipërie.

Kjo traditë u zhvillua më shumë në vitet ‘40-të – 2000, kur mumri i mësuesve u shumëfishua. Sipas shifrave të nxjerrura nga Dilaver Shkurti, kanë mbaruar studimet për mësuesi, mbi 135 fterjotë, shumica dërmuese e të cilëve kanë kryer studimet e larta universtare. Nga Fterra jonë janë 2 “Mësues të popullit”, janë 12 profesorë, përveç një numuri të madh me titij e grada të tjera shkencore.

Dhe jo vetëm në mësuesi, ku Fterra shquhet, por bijtë e Fterrës janë me emër dhe si specialistë në fusha të ndryshme, si mjekësi, drejtësi, inxhinieri, ekonomi, ( industri, bujqësi e blegtori), në art e kulture, në krijimtarine popullore, artistike e shkencore. Në 60 vitet e fundit kanë mbaruar shkolla të larta mbi 300 bij e bija fterjotë.

Ndaj janë kuptimplotë vargjet e këngës, të ngritura nga Shako Mehmeti :

O portat e gurta,

Ç’burra kini nxjerrë,

Mbi 100 mësusa,

Dije kanë mbjellë,…

            Gjithashtu, janë kuptimplote vargjet e këngës që janë kënduar në vitin 1999, nga grupi polifonik i Himarës, me tekstin e rapsodit të mirënjohur, Lefter Çipa, ku thotë:

Fterra kasabaja labe,

            Poshte e sipër evropiane…

Është vendi për të thëksuar dhe virtytin e mirësisë fterjote, ku shfaqet dhe karakteri, dhe ndershmëria, dhe drejtësia për të bërë mirë, jo vetëm njeri-tjerit, por  dhe çdo njeriu tjetër, në punë e në jetë. Për këtë flet tërë tradita fterjote. Është kuptimplote se si pihet dhe rakia në Fterrë, në dasma e davete. Ndërsa, në fshatra për rreth, pihet kryesisht me “shëndete”, që, sipas zakonit: t’ia imponosh tjetrit që ta pijë me fund, në Fterrën tonë nuk përdoret pothuajse fare fjala “shëndete”, por është përdorë e përdoret, masivisht, urimi: “Mirësi “, që nuk imponon, por lejon që secili ta pijë gotën e rakisë, sipas dëshirës së tij.

Njëherazi, është për t’u theksuar se në faqet e kësaj gazete është dhënë idea se  fterjotët, përherë kanë ditur të kuptojnë dhe t’u përgjigjen kushteve të kohës. Kështu, kur ka qënë koha për të luftuar, kanë luftuar për liri; kur ka qënë koha për të punuar, kanë punuar; kur ka qënë koha për të ndërtuar kanë ndërtuar dhe kur ka qënë koha për të studjuar, kanë studjuar. Dhe karakteristikë eshtë se, kryesisht, fterotët kanë kërkuar mënçuri e dituri dhe janë shquar për ekuilibër, për civilizim dhe mirësi.  

*   *   *

Është pikërisht, kjo “lëndë” e parë e Fterrës sonë, është pikërisht ky“brumë”, janë kushtet e reja të demokracisë, janë traditat e pasura, historike e kulturore në shekuj me radhë, është emri i mirë i këtij fshati dhe bijve të tij, është pozicioni: “Fterra-Labëri- Fterra-Rivierë”, që pasqyron historinë e gjeografinë, por dhe aktualitetin e perspektivën, të cilat na nxitën dhe na obliguan, të nxjerrim gazetën “Fterra jonë”, që para 8 vjetësh, në muajin Maj 1997, duke punuar në mënyrë krejtesisht vullnetare, . 

Dhe ne, tre bij të Fterrës, pavarësisht se kemi qënë e jemi dhe me detyra të tjera, jemi përpjekur të gatuajmë pjesë nga “brumi”i Vendlindjes sonë dhe fterjotëve tanë të mirë, duke dhënë në faqet e saj vlerat më të mira të Fterrës dhe të fterjotëve, të mirë e të civilizuar, paqësor e punëtorë, të ndershëm e të drejtë, të mënçur e të ditur.

*   *   *

            Ka një mënçuri që thotë se është më mirë të shkruash, qofte dhe keq, se sa  të mos shkruash asgjë, se në fund të fundit, dhe kur shkruan keq, u thua të tjerëve: mos shkruani si “Filani’, dmth,“mos shkruani keq”!

Por ne, si botues të kësaj gazete, pasi biseduam, shoqërisht e miqësisht, konkluduam të shkruajmë pozitivisht, pa negativizëm ndaj askujt, te shkruajmë  në mënyrë profesionale, me vërtetësi e ngrohtësisht, me mirësi e dashamirësi, jashtë të gjitha komplekseve politike e nepotike, larg çdo kompleksi tradicional.

Synimi i saj ishte, dhe mbetet, të mbjellë mirëkuptim e harmoni, dashuri e miqësi.  duke promovuar vlerat e Fterrës dhe të fterjotëve, nga vendlindja deri nëpër botë. Ishte, dhe mbetet, dëshira për të pasqyruar dhe transmetuar në breza me radhë, vlerat e të parëve tanë dhe aktualitetin tonë në progres. 

Dhe pasi u përcaktua kjo përmbajtja e gazetës, atëherë e kërkua dhe “koka” e saj, se si do të quhej. Dhe fare thjeshtë, në mënyrë kuptimplote, u tha: “Fterra jonë”, duke dalë në mënyrë periodike, njehërë në dy muaj, (zakinisht, në fund të muajit të dytë) me formatin, tashmë i njohur, sasia e faqeve 8, që më vonë u bënë 12, ashtu siç del dhe aktualisht, duke kërkuar që në faqet e saj, të shkruajnë të gjithë fterjotët, që i kanë mundësite dhe aftësitë.

Këto 8 vjet vërtetuan se kjo gazetë ka pasur e ka vlera të veçanta për Fterrën dhe për të gjithë komunitetin e fterjotëve. Por ama progresi i saj kërkon të rritet dhe cilësia profesionale, të shtohen bashkëpunëtorët e saj, të trajtohen më shumë probleme me interes më të gjërë për Fterrën dhe fterjotët. 

                                                                                         Guro ZENELI.

PËRHERË E DASHUR, GJITHMONË NË NGJITJE

- Në tetëvjetorin e gazetës “Fterra jonë” -

U mbushën tetë vjetë që kur gazeta  e dashur “Fterra jonë” pa dritën e parë të botimit, në maj të vitit 1997.

Edhe pse ishte një vit i mprapshtë, kur vendi kalonte çaste shumë të vështira, tre nga bijtë e shquar të Fterrës, Muzafer Korkuti, Agron Xhama e Guro Zeneli morën nismën  e guximshme për të nxjerrë një gazetë dhe, duke patur mbështetjen morale të shumë bashkefshtarëve, nismën e kthyen në realitet.

Dhe kështu, para tetë vjetësh, pa asnjë fond, pa asnjë bazë materiale, pa asnjë zyrë dhe pa asnjë shpërblim për punën e kryer, botuesit tanë të nderuar e të respektuar nxorën në dritë gazetën me titullin kuptimplotë e gjithëpërfshirës “Fterra jonë”. Vërtet një gazetë e vogël, me vetëm tetë faqe, por me një botë të madhe, me një shpirt të gjerë, me një vizion të qartë qysh në numrin e parë  për të pasqyruar e përjetësuar historinë e kulturën e Fterrës e të fteriotëve, jetën dhe punën e fshatit e të bijve të saj, traditat dhe edukatën, bashkimin e vëllazërimin e përhershëm me njëri-tjetrën e me miqtë e shokët, të kaluarën e largët, po dhe më të afërtën e të sotmen.

Këto synime madhore, tani pas tetë vjetësh botim të gazetës “Fterra jonë”, i shohim më së miri të materializuara në qindra faqet  e saj, duke u bërë për lexuesit e shumtë, bashkëfshatarë e dashamirës, një libër i hapur, një enciklopedi me vlera të mëdha dokumentuese për të gjithë brezat e sotëm, por, sidomos, për brezat e rinj që janë e do të vijnë.

Për të krijuar një ide më të saktë për sasinë e madhe të informacionit që ka sjellë gazeta “Fterra jonë” në këta tetë vjetë, po japim shkurt disa të dhëna statistikore:

Janë botuar deri më sot 44 numra gazete, me 446 faqe,. Nga muaji maj i vitit 2002 gazeta del me 12 faqe, nga 8 faqe që dilte më parë. Vetëm shkrime kryesore, si editoriale, artikuj problemorë, intervista, reportazhe etj. janë botuar 450 artikuj. Shkrime për fteriotë të vaçantë janë botuar 136 artikuj, të cilët kanë dhe vendin e tyre në faqen e internetit. Janë botuar, gjithashtu, rreth 450 fotografi, që i kanë dhënë gazetës jetë e frymëmarje, paraqitje estetike e kanë ilustruar më së miri përmbajtjen e shkrimeve.

Gazeta ka nxitur e pasqyruar takimet e fteriotëve  në festën tradicionale që bëhet në fshat çdo pesë vjet, organizimin e piknikut të përvitshëm që bëhet në Tiranë në kodrat e Liqenit të dielën e fundit të majit, ka nxitur e pasqyruar filmin dokumentar “Fterra-Labëri, Fterra-Rivjerë”, apo dokumentarin për Mësuesin e Popullit Lame Xhama. Lënda e gazetës shërbeu edhe si lendë bazë për librin e Guro Zenelit  “Ne të lam, po Ti s’na le, se Ti vjen ku vemi ne” etj. etj.

Ja, pra, pse gazetën e quajtëm një enciklopedi për fshatin, një libër të hapur ku gjithkush mund e duhet të shkruaj gjëra me vlerë, por që gjen edhe një material të pasur e të zgjedhur për gjithçka që lidhet me fshatin, me të kaluarën e të sotmen. Se ta themi me sinqeritet, një pjesë e madhe e fteriotëve, përfshirë dhe mua,  në gazetë mësuam shumë ndodhi e hollësi që nuk i dinim fare, apo i kishim të mjegullta, nga gazeta mësuam për sipërfaqen rreth 40 km katore të fshatit, për gjithë ato emra burimesh, arash, qafash, lëmenjsh etj., për Defterin Osman të vitit 1431 ku përmendet për herë të parë fshati në një dokument të shkruar, për përbërjen dhe lëvizjet interesante të popullsisë, për pasuritë e mbitokës e të nëntokës, për blegtorinë e bujqësinë. Shumë ngjarje e figura të historisë, të arsimit e diturisë, të kulturës e mirësisë, të mikpritjes e bujarisë etj. i kemi njohur e saktësuar përmes gazetës. Dhe jo vetëm të së kaluarës së largët, të luftës për liri e pavarësi, po dhe të së kaluarës më të afërt, të  Luftës Nacionalçlirimtare e madje deri në ditët e sotme. Kjo ndodh se gazeta është e hapur, në të shkruajnë të gjithë, madje jo vetëm fteriotë, por dhe shume dashamirës të saj. Kjo ndodh se në gazetë nuk është shkruar vetëm për figura të shquara e të spikatura,  për njerëz me grada e tituj shkencorë,  por shumë e më shumë edhe për njerëzit e thjeshtë, për barinjtë e blegtorët,  për nënat e motrat tona punëtore, të urta e bujare, për pleqtë mendjehollë e zemërçelur, për nxënës e studentë, për emigrantët me mall të pashuar për mëmëdheun e fshatin, për gëzime e fatkeqësi familjare etj.,etj.

Ja, pra, pse çdo numër gazete pritet me dëshirë nga fteriotët e më gjerë. Është e lavdërueshme puna e Agron Xhamës që e ka futur gazetën ‘Fterra jonë” edhe në Internet. Përmes faqeve të internetit ajo lexohet në të gjitha kontinentet. Jo, ju siguroj që kjo nuk është propagandë. Përveç shumë fteriotëve në Greqi, Itali, në shtete të tjera të Evropës, Amerikë, Kanada etj. gazetën e kanë parë e lexuar në internet edhe disa të huaj,  Dhe Agronit i kanë ardhur shumë mesazhe prej tyre, ku shpesh kërkohen dhe të dhëna te tjera per këtë fshat të çuditshëm, që nuk e gjejnë dot në hartë, por që për ta  ka disa arritje mbresëlënëse. Kjo është kënaqësi jo vetëm për botuesit, por edhe për gjithë komunitetin fteriot.

Gazeta është e të gjithëve dhe për të gjithë. Ajo edhe tani, pas tetë vjetësh,  është pa buxhet, pa mjete, pa zyra. Botuesit janë po ata, Muzua, Agroni, Gurua. Vullnetarisht kanë punuar e punojnë, pa asnjë shpërblim. Një punë shumë e nderuar, një punë që duhet ta çmojmë të gjithë, një përkushtim i gjatë e i lodhshëm për fshatin. Meritojnë nderim e respekt edhe ata që e kanë sponsorizuar gazetën, biznesmenë e nëpunës, njerëz të thjeshtë e emigrantë, sepse pa ndihmën e tyre botimi i gazetës do të vështirësohej. Kjo edhe sepse të ardhurat nga shitja e gazetës janë aq të pakta, sa nuk mund të përballojnë kurrsesi shpenzimet për botimin e saj. Meritojnë nderim e respekt edhe ata që shpërndajnë gazetën, ata që e tregtojnë atë në Tiranë, Vlorë, Sarande e deri në Greqi. Respekt e nderim të vaçantë për bashkëpunëtorët e gazetës, për ata që shkruajnë, për ata që nxjerrin në dritë krijimet e tyre, që vlerësojnë  punën e fteriotëve  e të botuesve duke u siguruar lëndën e parë. Nderim dhe për lexuesit, se ata janë konsumatorët e punës që bëhet, për ata botohet gazeta.

Dhe, së fundi, nderim e falënderim për të gjithë ju që keni ardhur në këtë datë përkujtomore, në tetëvjetorin e gazetës “Fterra jonë”, fteriotë e dashamnirës të Fterrës,  bashkepunëtorë e lexues.

Gëzuar Festën! Gëzuar me raki fterre, që është e pastër dhe e kulluar si ujët e Ixorit!… Gëzuar!…

Mirutakofshim në përvjetorë të tjerë!

                                                                                                Bardhyl  XHAMA

FALËNDERIM

Gazeta “Fterra jonë” falenderon banorët e Fterrës dhe kryetarin Fshatit, z. Teno Lona, për ndihmën dhe mbeshtetjen qe i ka bërë  kësaj gazete ne të gjitha drejtimet, deri në shpërndarjen e saj.

Njeherazi, falënderojmë Komunitetin e Fterjoteve ne Sarande, Komunitetin e fterjotëve ne Vlore dhe, për më tepër, Komunitetin e fterjotëve ne Tirane, me kryetar, shokun dhe mikun tonë, Dilaver Shkurti, të cilit, gjëjmë rastin t’i urojmë shendet e jete te gjate pas operacionit me sukses që bëri ne zemër, per kontributin që kanë dhene në mbështetje të Gazetës sonë.

Falenderojme gjithe sponsorizuesit  e gazetes sone : Rebi Korkuti, Halit Zhupa, Sokol Dusha, Klement Gjoni, Resul Mita, Besa Dusha, Agim Mato, Albina Haxhiu, Feksor Shkurti, Albert Xhama, Gazmend Zeneli, Agim Haderi, Eduard Zhupa, Halil Hizmo, Imer Shkurti, Arsen e Sokol Bezhani, Ilmi Mita, Piro Malo, Hulusi Hizmo, Agim Haderi, Edlira Zani, Saide Shkurti, Fteriotet e Sarandes, Firdus Mita, Fatmir Toci, Harun Maci, Teodor Keko, Kleva & Marsela Gjoni, Fatmir Zani, Eduard Avreci, Atlet Maçi, Islam Hizmo, Alban Zeneli, Elvira Kofina, Belul Malo,  Pirro Malo, Mimoza Shkurti, Isa Hizmo, Agim Haderi, Gane Faruku (Shkurti),

Falënderojmë bashkëpunëtorët e shumtë që  kane shkruar në faqete e kësaj gazete si dhe të gjithë ata që na kanë derguar lëndë e materiale apo ata që kane nxitur  dhe kanë këshilluar për të  botuar dhe për të shkruar  në gazete për këtë apo atë problem apo figurë të Fterrës sonë. 

Me këtë rast ftojmë me mirënjohje çdo fterjot që, herë pas here, jo vetëm te shkruaj, por dhe te shfaq pozitivisht mendime të lira e sugjerime për të rritur dhe më shumë vlerat e gazetës “Fterra jonë”, duke shfaqur mendime se ç’duhet bërë më më mirë e më shumë për të ngritur dhe cilësinë e saj dhe gjërësinë e problematikës në faqet e kësaj gazete.

Gazeta falënderon të gjithë ju lexuesit e saj, për mirëkuptimin dhe dashamirësine tuaj.

TË PËRSHËNDESIM REDAKSINË!

Tetë vjet të jetës së një gazette, aq më tepër për një gazetë për një fshat, s’janë pak. Që të dilnin tërë ato numra është dashur mund për të siguruar materialet dhe për të shpërndarë gazetën. Prandaj në këtë përvjetor, së pari, të përshëndesim redaksinë Muzaferin, Guron dhe Agronin dhe t’u urojmë punë të mbarë, bashkë me të gjithë bashkëpunëtorët fteriotë e të tjerë. Në fillim na u duk se në gazetë do lexonim gjëra të ditura. Por u provua se nga numri në numër ne mësonim gjëra pak ose aspak të njohura për bashkëfshatarët tanë. Dijet tona për historinë e fshatit dhe për bijtë e tij u zgjeruan e u thelluan. Redaksia pati një meritë të veçantë se nuk u kufizua vetëm në pak njerëz që ishin bërë të njohur në shkallë vendi, por shkroi me radhë për të gjithë fterjotët, duke dhënë një shembell mësimdhënës dhe emancipues. Përmes gazetës u njohëm me shumë vlera morale fisnike të bashkëfshatarëve, që u karakteri-zuan nga ndershmëria, dashuria për njëri tjetrin dhe për punën, malli për fshatin dhe respekti për ata që s’jetojnë më.

            Në këtë rrugë që ka ndjekur, le t’i urojmë gazetës edhe shumë e shumë vjetë të tjera. Brezat që do vijnë do të thonë: U lumtë atyre që nxorën këtë gazetë dhe i bënë të mos harrohen ngjarje, histori dhe njerëzit e fshatit.

                                                                                                     Jakup MATO

NJË VASHËZ E BUKUR

Tetë vjet më parë, na lindi një vashëz e bukur,

Me sy të shkruar, me faqe e me krahë si flutur,

Veç gëzimit, për emrin e saj filluan të mendojnë

Mbi faqen e parë u shkrua emri kuptimplotë: "Fterra jonë"

Jetë të gjatë e punë të mbarë gazetës sonë i uruam,

Për këtë nisëm kaq të mënçur, botuesit e saj falënderuam,

Përshëndetje e mirënjohje, nga çdo fteriot, nga miq e shokë,

Një fshat i vogël me gazetë, rast i rrallë në Shqipëri dhe Evropë.

Ka qytete të mëdhenj, që akoma nuk kanë nxjerrë gazetë,

Ndërasa gazeta "Fterra jonë"  sot po mbush tetë vjetë

Simotrat-gjitone, që pas teje lindën dhe u botuan,

Shëmbëllin tënd s’e ndoqën dot, shumë probleme përjetuan.

Kur ti nise fluturimin tënd, kur dolën numrat e parë,

Dikush pati dhe mosbesim, se a do ta kishte jetën të gjatë,

Për më mirë e më bukur, këtë koha e jeta e vërtetuan,

Mbi faqe e tua, mendja e pena fteriote, vazhdon e shkruan.

I falënderojmë nga zemra bashkëpunëtorët tanë të gazetës,

Ata janë dhe do mbeten miqtë më të mirë të Fterrës,

Jetë të gjatë o “vashëza” e bukur, o gazeta "Fterra jonë"

U bëfsh nënë e dijes e kulturës, për brezat që do jetojnë.

                                                  Feksor SHKURTI

PROFESORET E FTERRËS

Besim ELEZI, (20 mars 1935): Profesor, Doktor i Shkencave Mjekësore, kirurg i shquar.

               Ka  lindur në Fterrë. Ka kryer shkollën fillore në fshatin e lindjes dhe atë unnike në Gjirokstër. Shkollën e mesme mjekësore e ka mbaruar në Tiranë në vitin 1952. Në vitin 1957 ka mbaruar me diplomë "shkqelqyeshëm" Fakultetin e Mjekësisë në Tiranë. Që atë vit është emëruar mjek kirurg dhe pedagog në Katedrën e Kirurgjisë. Më pas ka kryer specializime dhe kualifikime në disa klinika të botës.

               Me punë këmbënguëse ka ngjitur shkallët e karierës mjekësore, pedagogjike e shkencore. Në vitin 1964 mbrojti disertacionin për gradën shkencore "Kandidat i shkencave mjekësore”, më pas mbrojti disertacionin për gradën shkencore “Dokor i shkencave mjekësore”. Për veprimtarinë pedagogjike mori gradën "Docent" e më pas "Profesor". Në vitin 1976 u emërua shef klinike dhe në vitin 1982 shef katedre, që më pas u quajt Departament në Qendrën Spitalore Universitare "Nënë Tereza".

              Ka dhënë një kontribut të shquar në modernizimin e kirurgjisë shqiptare, duke futur shumë metoda të reja diagnostikimi dhe trajtimi. Ka përgatitur, në të njejtën kohë, një numër të madh mjekësh dhe kirurgësh.

Në vitin 2003 u pensionua. Tani drejton Shërbimin Universitar të Kirurgjisë në Spitalin e Durrësit.

            Eshte zgjedhur Kryetar i Shoqatës së Kirurgëve të Shqipërisë, anëtar i Komitetit Permanent të Eurokirurgjisë dhe anëtar i Kolegjit Ndërkombëtrar të Kirurgëve. Ka bërë një numër publikimesh dhe referimesh në takime shkencore në vend dhe jashtë. Ka botuatr monografi e tekste mesinore dhe rreth 100 artikuj e kumtesa.

Eshte nderuar me urdhëra e medalje të ndryshme. Në vitin 2002 është shpallur "Personalitet i shquar i Qarkut"  për Vlorën, ku në motivacion, midis të tjerash, thuhet: “…Vlersohet si bir i Kurveleshit për atdhetari, humanizëm e marrëdhënie të ngushta shoqërore".

¶¶¶

Edip BEZHANI ( 26 korrik 1948 ) : Profesor i Asocuar, Doktor i Shkencave Mjekësore, pedagog e kirurg.

Lindi në Fterrë, ku kreu dhe filloren. Gjimnazin dhe Fakultetin e Mjekësisë të UT i përfundoi në Tiranë.

Në vitin 1972, mbasi u diplomua si mjek i përgjithshëm, fillon specializimin pranë klinikës së kirurgjisë  së përgjithshme, për urologji, në Spitalin Nr.2 në Tiranë, që e përfundon në vitin 1975. Nga ky vit deri në vitin 1990 punon si specialist urolog dhe kirurg i përgjithshëm në Poliklinikën Qendrore të Tiranës, si dhe në klinikën urologjike të Spitalit Nr. 2 (për kirurgjinë ) në Tiranë

Në vitin 1990 filloi punën si pedagog në Fakultetin e Mjeksisë në specialistetin e urologjisë, ku vazhdon të punojë edhe sot.

Në vitin 1996 mbrojti  titullin Doktor i Shkencave Mjekësore, ndërsa në vitin 2004 merr titullin Profesor i Asocuar.

Ka kryer disa specializime brenda e jashtë shtetit, është pesë herë pjesëmarrës në seminare ndërkombëtare  në Austri, ka mbajtur  referate në seminare e konferenca kombëtare e ndërkombëtare, si dhe është bashkëautor në shumë publikime kombëtae e ndërkombëtare

Në vitin 2001 botoi monografinë : “Morfometria  dhe funksioni i veshkës unike”.

¶¶¶

Fejzi HIZMAJ (11 korrik 1948 - 10  maj 2004) :  Profesor i Asocuar,Doktor i Shkencave Mjekësore, drejtues administrativ, pedagog.

Lindi në Fterrë. Mbasi mbaroi shkollen e mesme në Tiranë, vazhdoi studimet në Fakultetin e Mjekësisë, që e  përfundoi më 1971. Me pas, për dy vjet, specializohet për mjek mikrobiolog në Institutin e Higjienës e të Epidemiologjisë, ku punon deri në vitin 1983 si specialist mikrobiolog, parazitolog dhe epidemiolog.

Nga viti 1983 deri në vitin 1996 punon në Drejtorinë e Higjienës dhe të Epidemiologjisë në Tiranë si mjek laboratorist. Prej vitit 1996 punoi  në Institutin e Shëndetit Publik në Tiranë si specialist e drejtues, deri sa ndërroi jetë.

 Ka kryer specializime të ndryshme brenda e jashtë shtetit në fushat e shëndetit publik e të mikrobiologjisë. Ka dhënë mësim në Fakultetin e Mjekësisë e në institucione të tjera mjekësore e shkencore të specialitetit.             

  Ka një kontribut të vaçantë në fushën e studimeve shkencore e të zbatimit të tyre. Ka kryer mjaft studime shkencore, ka botuar dhjetra artikuj shkencorë,  5 prej të cilëve jashtë vendit, ka marrë pjesë me kumtime në shumë sesione e konferenca shkencore brenda e jashtë vendit.

¶¶¶

Hamlet BEZHANI (10 qershor 1940): Profesor, Doktor i Shkencave Filologjike, pedagog për gjuhët gjermane e angleze.

        Ka lindur në Fterrë, ku mbaroi dhe arsimin fillor. Shkollën shtatëvjeçare dhe gjimnazin i përfundoi në Tiranë. Nga viti 1958 deri më 1961 studioi në Gjermani në Universitetin e Laipcigut për gjuhë e letërsi gjermane. Nga viti 1961 deri më 1964 përfundon UT në degën  gjuhë e letërsi angleze e shqipe.

Nga viti 1966 deri më 2005 punon në Universitetin e Tiranës, në katedrën e gjuhës angleze, si pedagog, shef katedre, zëvendësdekan për anën shkencore në Fakultetin e Gjuhëve të Huaja. Për vite me radhë  ka drejtuar Këshillin Shkencor të Fakultetit Histori-Filologji e të Gjuhëve të Huaja.

Gjatë këtyre viteve ka kryer shumë kualifikime pasuniversitare, në Gjermani, në Kinë, në Amerikë, në Francë etj.

Ka një veprimtari të dendur shkencore e botuese në fushat përkatëse. Është bashkëautor në hartimin e Fajalorit Gjermanisht-Shqip në dy vëllime, me rreth 82.000 fjalë, botuar në Gjermani. Ka hartuar disa tekste universitare për studentët me mbi 1300 faqe, etj. Kontribut të vaçantë ka dhënë edhe në fushën e përkthimeve nga gjuha angleze e gjermane, ka hartuar e mbajtur  kumtesa e referate shkencore në veprimtari brenda e jashtë vendit. Mban titullin Doktor I Shkencave Filologjike.

Në vitin 1995 merr edhe titullin “Profesor”.

¶¶¶

Ismet ELEZI  (5 prill 1920) : Profesor, Doktor i Shkencave, drejtues i lartë në administratë, jurist.

Ka lindur në Fterre. Mesimet e para i mori në vendlindje dhe i mbaroi në Piqerras. Ka përfunduar Liceun e Tiranës (1942 ) dhe më 1943 filloi studimet e larta në Firence të Italisë, të cilat i ndërpreu në kushtet e luftës.

Nga korriku i vitit 1943 mori pjesë aktive në rininë antifashiste në Kurvelesh. Në vitet  1946-1951 kreu studimet e larta për drejtësi në Leningrad (Petërburg) (ish Bashkimi Sovjetik) me diplomë të shkëlqyer. Po aty kreu studimet pasuniversitare (1957-1960) për marrjen e gradës shkencore. Gjatë viteve ka pasur detyra të ndryshme: Prokuror Kasacioni pranë Gjykatës së Lartë, Sekretar Shkencor i lnstitutit të Shkencave, Sekretar Shkencor i Universitetit, Kryetar i Byrosë Juridike në Këshillin e Ministrave (1966-1985).

Ka drejtuar katedrën penale në Fakultetin e Drejtësisë (1957-1990). Për rreth 50 vjet punon si pedagog. Gradën shkencore e ka marrë në vitin 1961, kurse titullin “Profesor” më 1972. Ka krijimtari të gjerë shkencore (mbi 8000 faqe të botuara). Vepra shkencore: "E drejta zakonore penale e shqiptarëve" ka marrë çmimin e Republikës. Vepër me vlerë të vacantë ështëdhe "E drejta zakonore e Laberisë”. Është autor i disa teksteve të së drejtës penale (Pjesa e Posaçme) si dhe bashkëautor i teksteve të tjerë.

Ka marrë pjesë në konferenca shkencore kombëtare e ndërkombëtare. Në vitin 1998, Qendra Ndërkombëtare e Biografive në Kembrixh (Angli) e ka shpallur "Njeriu Ndërkombetar"  në shkencë.

Është veteran i Luftës Antifashiste Nacionalçlirimtare.

¶¶¶

Jakup MATO ( 16 shtator 1934 ): Profesor, Doktor i Shkencave,studiues arti.

Lindi në  Fterrë.  Shkollën fillore e kreu në  fshatin e lindjes, ndërsa shtatëvjeçaren dhe të  mesmen në  Gjirokastër. Pas përfundimit të  shkollës së  lartë , në  Universitetin Shtetëror të  Tiranës (1959), punoi në  Ministrinë  e Arsimit dhe të  Kulturës si specialist i letërsisë , kryeredaktor i gazetës “Mësuesi”, drejtor i arteve dhe zëvendës kryetar i Komitetit të  Kulturës dhe të  Arteve. Nga viti 1973 deri 1987 punoi si specialist i arteve në  Komitetin Qëndror të  Partisë . Më  1987 u emrua drejtor i Institutit të  Lartë  të  Arteve (sot Akademia e Arteve). Nga viti 1991 e në  vazhdim ka qenë  punonjës shkencor në  Qendrën  e Studimit të  Arteve të Akademisë së Shkencave, ku dy herë  ishte edhe drejtor i saj.

            Që  nga viti 1960 e në  vazhdim ka botuar një  numër të  konsiderueshëm artikuj shkencorë  e kritikë  për

letërsinë  dhe artet, ka mbajtur një  sërë  kumtesash në  veprimtari shkencore. Ka botuar monografitë : “Risi të  letërsisë  shqiptare” (1983), “Paradokset e satirës dhe të humorit” (2000), “Imazhe, kode, kumte” (2001), “Rrjedhave të artit paraprofesionist” (2004) .

¶¶¶

Mukades Mançe (RUKA) ( 1948 ) : Doktore e Shkencave, Profesore e Asocuar.

Lindi në Fterrë. Mbaroi Universitetin e Tiranës, në degën Gjuhë - Letërsi Ruse. Eshtë kualifikuar jashtë shtetit, Rusi, Itali, Angli. Ka referuar dhe botuar studime shkencore filologjike. Ka hartuar tekste mësimore universitare. Ka botuar fjalor Rusisht-Shqip. Ka fituar gradën shkencore “Doktor i Shkencave” më 1988, dhe titullin shkencor “Profesor i Asociuar” 1999. Është Përgjegjëse e Departamentit të Gjuhëve Sllave e Ballkanike në Fakultetin e Gjuhëve të Huaja, në Universitetin e Tiranës.  

¶¶¶

Muzafer KORKUTI  ( 17 maj 1936 ) :Profesor, Doktor i Shkencave, arkeolog i shquar.

           Lindi në Fterrë. Pasi kreu shkollën fillore në fshatin e lindjes, ndoqi mësimet në shkollën shtatë-vjeçare dhe të  mesme në Shkodër. Punoi si mësues dhe drejtorr I shkollës shtatëvjeçare të Kuçit nga viti 1954 deri në vitin 1957.

          Studimet e larta i kreu në Universitetin e Tiranës, në degën e historisë. Ato i përfundoi me rezultate shumë të mira në vitin 1962. Për një kohë të shkurtër ndoqi studimet e larta në Leningrad ( Petërburg), por u detyrua t’i ndërpriste për shkak të  prishjes së marrëdhënieve midis dy vendeve. Pasi mbaroi shkollën e lartë u emrua në Qendrën e Studimeve Arkeologjike të Akademisë së Shkencave. Gjatë veprimtarisë së tij 41 vjeçare në këtë institucion u specializua në fushën e prehistorisë dhe drejtoi gërmime në më shumë se 15 qendra pre e protohistorike. Ka botuar mbi 45 artikuj shkencorë në revista shkencore në Shqipëri dhe 34 artikuj në revista jashtë shtetit. Është bashkëautor në disa tekste universitare.,  “Arkeologjia” 1972,”Arkeologjia” 1993, në tekstin “Historia e Shqipërisë”, në botimin “Les Illyriens”, 1985, dhe në “Historia e popullit shqiptar”, 2003. Është autor i librit: “Neoliticthum und Chalkolithichum in Albanien”, botuar në Gjermani, në vitin 1995. Që nga viti 1968 deri në vitin 2002 ka qenë lektor i arkeologjisë në Universitetin e Tiranës, ndërsa gjatë viteve 1972 – 1975 në atë të Prishtinës.

            Ka dhënë leksione në universitete të ndryshme të botës, si në Paris (Francë), Heidelberg dhe Munster (Gjermani),  Romë, Pizë, Bari, Leçe, Bolonjë (Itali),  Athinë e Selanik (Greqi), Vienë (Austri),  Sinsinati (ShBA) etj. Është pjesëmarrës në disa dhjetra simpoziume dhe kongrese ndërkombëtare.  Është drejtor i Institutit të Arkeologjsë nga viti 1998 deri 2005, kryeredaktor i revistës “Iliria” (1971 – 2003) dhe anëtar korrespondent i Institutit Arkeologjik Gjerman, 1986.

¶¶¶

Sezai BRAHIO ( 20 gusht 1939 ): Profesor, Doktor i Shkencave Mjekësore, pedagog.

Ka lindur ne Fterrë, ku kreu dhe filloren, ndërsa 7-vjeçaren në Kuç dhe Tepelenë. Shkollën e mesme mjekësore e kreu në Tiranë.

Në vitin 1963 mbaroi studimet në Fakultetin e Mjekësisë teë Universitetit të Tiranës. Po këtë vit emërohet pedagog në katedrën e farmakologjisë të Fakultetit të Mjekësisë.

Që nga viti 1963 e në vazhdim ka zhvilluar dhe zhvillon leksione dhe seminare me të tri deget e Fakultetit të Mjekësisë. Leksione e seminare ka zhvilluar për një kohë të gjatë edhe në Prishtinë në Fakultetin e Mjekësisë së Përgjithshme, si dhe leksione me specializantët pasuniversitarë.

Është bashkëautor i hartimit të programeve  mësimore universitare e pasuniversitare të lendëve të farmakologjisë mjekësore e klinike. Është nismëtar e kontribues në krijimin e mbarëvajtjen e Institutit Studimor të Mjekësisë Popullore

Ka kryer specializime jashtë shtetit në fushën e farmakologjisë mjekeësore dhe asaj klinike, si në Rumani, Francë, e Itali. Ka qenë kryetar i komisionit dhe redaktor shkencor i kumtesave dhe referateve të Konferencës së Parë Kombëtare të Mjekësisë Shqiptare (1986). Ka mbajtur  referate shkencore në Athinë e Londër. Është anëtar i komisionit të nomenklaturës së barnave (që drejtohet nga Ministria e Shëndetësisë), duke qenë për katër vjet radhazi edhe kryetar i këtij komisioni.

Qysh nga viti 1982 e në vazhdim ka kryer edhe detyra të tilla, si shef i sektorit shkencor të Fakultetit të Mjekësisë, shef i katedrës së farmakologjisë dhe shef i departamentit të lëndëve biomjekësore.

              Ka veprimtari të gjerë botuese: ka hartuuar mjaft tekste universitare e monografi, ka botuar shumë artikuj në revista shkencore dhe  ka mbajtur dhjetra referate shkencore e kumtesa.

              Në vitin 1980 i jepet titulli “Doktor i Shkencave” dhe më 1994 “Profesor”.

¶¶¶

Vehat BEZHANI  (4 prill 1934 – 12 prill 2002) : Asistent Profesor, Doktor i Shekencave në Gjeologji

Lindi në Fterrë. Mbas mbarimit  të shkollës së mesme politeknike në Tiranë, punoi për disa vjetë në Mirditë si gjeolog. Në vitin 1961 përfundon Universitetin e Tiranës dhe deri në vitin 1968 punon përsëri në Mirditë, në Rubik, si inxhinier gjeolog. Nga viti 1968 deri në vitin 1972 e gjejmë në ndërmarrjen gjeologjike të Pukës.

Nga viti 1972 deri në vitin 2000 kryen detyra të rendësishme në Institutin e Kërkimeve dhe Projektimeve Gjeologjike në Tiranë, detyra që i vazhdoi deri kur doli në pension.

Ka kryer shumë studime e projektime me vlerë në fushën e gjeologjisë e veçanërisht për perspektivën e  bakrit në rrethet e Veriut, i vetëm, apo me grupe pune  të drejtuar prej tij. Është bashkëautor në hartën gjeologjike dhe atë metalogjenike të Shqipërisë,

Në vitin 1988 merr titullin “Doktor i Shkencave”, në vitin 1991 titullin “Mjeshtër kërkimesh” dhe vitet e fundit

Asistent-Profesor.

¶¶¶

Zaçe MALO ( 1945 ) : Profesor i Asocuar, Doktor i Shkencave, drejtues i lartë i administratës.

Lindi në Fterrë. Ka kryer studimet universitare në Institutin e Lartë Shtetëror të Bujqësisë Tiranë, Veterinari. Ka punuar veterinier në NB Kamëz, pedagog në Univeristetin Bujqësor, specialist në Komitetin e Shkencës, Drejtor në Institutin e Kërkimeve Veterinare dhe Drejtor në Drejtorinë Veterinare në Ministrinë e Bujqësisë dhe Ushqimit.

            Ka botuar shumë artikuj shkencorë brenda dhe jashtë Shqipërisë. Eshtë, gjithashtu, autor dhe bashkëautor në shumë botime shkencore dhe libra universitare. Është delegat zyrtar i Shqipërisë në Organizatën Botërore të Veterinarisë, Paris. 

¶¶¶

Zeko BRAHO (9 shtator 1934) : Profesor i Asocuar, Doktor i Shkencave, studiues dhe pedagog. 

Ka lindur në Fterrë. Shkollën fillore e kreu në fshatin e lindjes, të mesmen në Normalen e Elbasanit, ndërsa studimet e larta në Institutin e Lartë Pedagogjik të Tiranës, të cilat i përfundoi më 1957. Dha mësim në shkollën e mesme pedagogjike në Vlorë, në gjimnazet e këtij qyteti, në Akademinë e Aviacionit e të Marinës dhe në Filialin e Universitetit të Tiranës për Vlorën. Pas vitit 1990 është në kryesinë e disa shoqatave kulturore të rrethit.

Ka botuar monografitë: për Jani Mingën, Marigo Posion, “Vlora në rrjedhën e historisë”, “Historiku i arsimit në Vlorë”dhe disa studime të tjera. Ka botuar artikuj shkencorë dhe ka mbajtur kumtesa në veprimtari shkencore. Mban gradën shkencore Doktor dhe titullin Profesor i Asocuar.

¶¶¶

NËPËR FAQET E GAZETËS “FTERRA jonë”…

MISIONI YNË

Në faqet e saj të vogla do të përpiqemi të pasqyrojmë me korrektesë shkencore e profesionale në radhë të parë historinë e kulturën e Fterrës dhe të fteriotëve, jetën dhe punën e fshatit e të bijve të saj, traditën dhe edukatën, bashkimin e vëllazërimin e përhershëm me njëri-tjerin e me miqtë e shokët, të kaluarën më të largët e më të afërt, deri në ditët tona.

Nr.1 – maj 1997

FTERRA - SHPIRTI I NJERËZVE TANË

            Fterrë ! Emër i fshatit tim, i fshatit tënd, i fshatit tonë. Është vëndlindja e fterjotve, vëndlindja e të parëve tanë për shumë shekuj me radhë. Këtu në Fterrë kam lindur dhe unë, dhe Nëna ime, dhe Babai im. Dhe Gjyshi. Dhe gjyshja. Dhe...Dhe...

            E dua Fterrën se këtu pashë për herë të parë dritën e Diellit. Këtu pashë dhe dritën e Hënës. Këtu fterjoti ka shtirë dhe në dritë të vetëtimës. Këtu zogu ngre folenë. Këtu vjen dhe dallandyshja në pranverë. Këtu dita është “tjetër ditë”. Edhe nata “tjetër natë”.

...................     Mirësia dhe mënçuria janë “piramida” të Ftërrës. Urtësia e mirësia për njeriun, për fterjotin janë në shpirtin e tij. Fterjoti e do fterjotin. Kështu ka qënë gjithmonë. Kështu do të jetë përherë. S’ka si të ndodhë ndryshe. Kjo është historia e tradita jonë. Dhe rrënjët e të mirës për ne bijtë e këtij fshati burojnë atje, në Ixuar,... në çdo lagje e shtëpi të Fterrës sonë.

Nr.2 – korrik, 1997

SI I KAPËRXEJNË FTERIOTËT  KOHËT E VËSHTIRA

…………………….

            Edhe në  vjetët e shtetit monist fterioti e ka mbështetur fteriotin. Shëmbëll i veçantë i mirësisë ka qënë Safet Memi e pas tij Rait Braho, Nail Bezhani, Refik Bezhani, Hava Ruke, Zenel Shkurti, Hamza Mehmeti, etj. etj. E kush më shumë e kush më pak secili me mundësitë që kishte……………….

……………….fteriotët shquhen për arsye e jo për inat, për pajtim e jo për hakmarrje, për dashuri e jo për urrejtje, për mënçuri e jo për “kobure”, për fjalën e ëmbël e jo për armën e zjarrit. Fterioti ka dashur paqen dhe jo luftën, ka bërë mirësi dhe jo ligësi…………….

Nr.4 – tetor, 1997

SA NUMRA DO TË DALË GAZETA ?

Një dashamirës i Fterrës, mbasi lexoi numrin e fundit të gazetës "Fterra jonë" , me një farë dyshimi më pyetu:

- Përsa numra keni material që mund të nxirrni gazetën?

- Do të përgjigjem – i thashë –me një ngjarje që ka ndodhur në Fterrë.

“Bëhej një dasëm në fshat. I zoti i dasmës donte me çdo kusht t’i kënaqte sa më shumë të ftuarit. Njëri nga dasmorët, për t’a ngacmuar, i thotë të zotit të dasmës:

- A ke raki që të na ngopësh të gjithve, o i zoti i shtëpisë! Se me keto shishe të vogla që na ke nxjerrë, nuk mjaftojnë as për t’u fërkuar.

I zoti i dasmës, duke e marrë edhe si shaka, por edhe si të vërtetë, nuk foli. Shkoi në dhomën tjetër, mori dy tramyzana me raki dhe i vuri në dhomën ku ishin dasmorët, duke i thënë bashkëfsahatarit që e ngacmoi:

- Kam raki unë, jo sa të ngopeni ju, por të punojë hidrocentrali i fshatit 24 orë rrjesht”!

Kështu edhe puna e gazetës. Ftera është “rakia” e gazetës. Fterra është 600 vjeçare, sa e njohim deri tani. Individët ndërrojnë jetë, por fshati jo. Ndaj sa të jetë Fterra e sa të jenë fteriotët dhe gazeta "Fterra jonë"  mund të dalë. Kjo është dhe dëshira e gati të gjithë bashkëfshatarëve dhe dashamirësve tanë kudo që janë.

Nr.4 – tetor 1997

NËNAT TONA – BURIM I JETËS, PASURI E SHPIRTIT

..................Dashuria për nënën është instikt, është detyrim shpirtëror, se Nëna të ushqen me gjakun e saj, me qumështin e saj, me shpirtin e saj. Ajo të rrit e të edukon, të bën njeri. Nuk thonë kot që fëmijën e rritin dashuria e nënës dhe përkëdhelitë e saj. Këtë e kanë bërë mirë edhe nënat fteriote. Por jo vetëm këtë. Ato na kanë dhënë shpirtin e tyre të mirë e të pastër, na kanë dhënë pjesë nga jeta e tyre. Dhe kur ne bijtë i kemi shqetësuar, e, ndonjëherë, dhe i kemi “vrarë” në shpirt, ato përsëri na kanë falur, se zemra e Nënës, ashtu siç di të dashurojë fort, ashtu di dhe të falë shumë.

Nr.7 – prill, 1998

GAZETA NA BASHKOI MË TEPËR

            Asnjeherë fteriotët nuk kanë qënë të ndarë nga njeri-tjetri, në të mira e të këqija. Sot është edhe një diçka tjetër që na bashkon më tëpër : Gazeta “Fterra jonë”. Është me të vërtet një veprim domethënës që tre bij të Fterrës, megjithëse tashti gjyshër e me thinja, menduan dhe na nxorrën këtë gazetë, që të gjithë e presim me padurim. U lumtë, u them unë. Por jam i sigurt se nga të gjithë fteriotët kudo që janë marrin veç urime Muzafer Korkuti, Agron Xhama e Guro Zeneli, që punojnë drejpërdrejt pa asnjë shpërblim në  nxjerrjen e gazetës.

Nr.7 – prill, 1998

TAKIMI i PËRZEMËRT

..................                 

Fteriotët gjithënjë kanë qënë të bashkuar. Një merak kanë ca nga ata që janë më të moshuar. A do të vazhdojnë fëmijët, nipërit dhe mbesat tona këtë harmoni, këtë dashuri e bashkim me njeri-tjetrin? Por kur vren me kujdes ngrohtësinë e këtij takimi bindej se ajo që kultivuan prindërit tane tek ne, do të ketë vijimësi te fëmijët tanë.

Nr.8 – qershor 1998

E NJOHIN, POR DHE DINË TË ÇMOJNË JETËN.

Me fteriotët e Sarandës së bukur.

……………    fteriotët, të çdo moshe e kudo që janë, kanë një gjë të përbashkët: punojnë e jetojnë me nder e dinjitet, duke ndërtuar lidhje dhe me banorët e atij vendi ku jetojnë, por edhe duke mbajtur lidhje me të afërmit dhe me Fterrën.Këta që jetojnë në Sarandë. Gati çdo mbasdite takohen tek kafja e Kinoteatrit, në qendër të Sarandës. Herë janë 4-5 e herë 10-15 fteriotë. Pinë kafe e bisedojnë me njeri-tjetrin duke qarë dhe hallet e fshatit. Gëzimi, psh, arrin të interesohet edhe për një top për fëmijët e Fterrës në Fterrë. Problemi është si të ndihmojnë e të lehtësojnë ata që kanë më shumë halle.

Nr. 9 – gusht, 1998

DOKUMENTI MË I HERSHËM PËR FTERRËN

Regjistri i perandorisë osmane i vitit 835 (1431)  që mban titullin “SURET-I DEFTER - I SANCAK- I ARVANID” (Kopje e regjistrit të sanxhakut të shqipërisë) botuar në Ankara më 1954 nga Halil Inalcik, përbën burimin e parë dhe më të saktë të numrit të familjeve të çdo fshati që do t’i paguanin detyrimet ekonomike perandorisë osmane për vitin 835 (viti 1431 sipas kalendarit tonë) ..........

            Fshati ynë bënte pjesë në nahijen e Sopotit (Kazaja e Gjirokastrës kishte 11 nahije) dhe në regjistër shënohet Efterane. .............

            Duke bërë intepretimin e këtij dokumenti, rezulton se në vitin 1431 në fshatin tonë kishte 12 familje të mëdha dhe disa familje të tjera në një gjendje ekonomike më të dobët. Pra, Fterra në vitin 1431 kishte më shumë se 12 familje.

Nr. 9 – gusht, 1998

HISTORIA, KULTURA E TRADITA JUAJ MERITOJNË TË  BËHEN TË NJOHURA  EDHE  NË  AUSTRI

Ekspeditë studiuesish austriakë në Fterrë

            Në muajt korrik e gusht, për tri javë në Fterrë erdhën Prof.Dr. Karl Peres, nga Austria, bashkë me një ekip studiuesish prej 10 vetësh. Ata  anketuan gjithë familjet fteriote për probleme ekonomike e sociale, në shërbim të një studimi të tyre për Shqipërinë, ku një vend të rëndësishëm do të zërë edhe fshati ynë Fterrë.

            ..........................

            Përgjigje: Ju jeni shumë mikpritës. Pritja juaj është e veçantë, se është shumë e përzemërt dhe e pastër, s’ka fallsitet, s’ka diplomaci, s’ka shtirje. Ka vetëm zemër të mirë. Duket altruizmi i fteriotëve. Veç këtu kanë ngelur pak banorë. Janë larguar familje të tëra. Dhe anëtarë të familjeve që janë këtu, brezi i ri, ështe larguar, madje deri jashtë shtetit tuaj. Mungon brezi 20-40 vjeç. Më ka bërë përshtypje të madhe meraku i përmalluar i nënave dhe pjesëtarëve të shtëpisë për ata që janë larguar nga Fterra. Vura re dhe nivelin e arsimimit që ka fshati juaj i vogël. Kam përshtypjen se do të jetë vështirë të gjendet një fshat tjetër që të ketë një valë të tillë intelektualësh, që luajnë një rol të rëndësishëm jo vetëm në jetën e fshatit, por dhe të gjithë shoqërisë e vendit tuaj. Unë kam mësuar se keni shkencëtarë në drejtësi, në arkeologji, në mjekësi, në art e kulturë, në blegtori, etj; kam mësuar se keni artistë me emër, poetë, shkrimtarë, gazetarë, dhe jo pak specialistë të zotë të fushave të ndryshme

            Për mua ishte një surprizë dhe u habita shumë me gazetën “Fterra jonë”. Kjo dhe në Austri ështe gjë e rrallë. Kjo tregon nivelin e kulturës që kanë bijtë e Fterrës suaj. Kjo më bind edhe për diçka tjetër, që fteriotët e Tiranës, dhe kudo që i kini, janë shumë të lidhur më ju dhe me njeri-tjetrin. Te niveli i gazetës shikoj një cilësi të lartë të Fterrës me tradita kulturore e arsimore.

             Uroj botuesit ta mbajnë përherë këtë gazetë. Edhe një dëshirë dua të shpreh: Vërtet që jeta në fshatin tuaj, me sa duket, ka ndryshuar shumë, por unë uroj që në vitet e ardhme të ketë ndryshime drastike. Dëshiroj që të vij ta shikoj këtë zhvillim.

.......................

Nr.10 – tetor, 1998

A MUND TË BËHET FTERRA FSHAT TURISTIK ?

            Gjithmonë e kam menduar e dëshiruar një gjë të tillë, sepse e dua të bukur e të mirë Fterrën time, por dhe profesioni im ka ndikuar në këtë dëshirë. Disa herë i kam bërë pyetje vetes: A mund të bëhet Fterra një fshat turistik? Këtë pyetje dhe debat bëmë edhe para disa ditësh në një nga takimet e zakonshme të të shtunës ……..

Nr.10 – tetor, 1998

FTERRA JONË ÇILTËRSISHT,  HAPI KRAHËT E PRITI  BIJTË

Kishte kohë që fteriotët dëshironin të takoheshin në qendër të Fterrës, në Ixuar, tek burimi. Por nuk mjaftonte vetëm dëshira. Është i domosdoshëm vullneti i organizuar. U diskutua se cila do të ishte “koka” e festës. Dhe në bisëdë e sipër u gjet. Emri i fshatit tone Efteran (Fterra) përmendet në dokumentin “Defteri Osman”, përpara 570 vjetësh, më 1431. U shfaq mendimi se fshati është më i lashtë. Muzaferi ynë, historian i shquar tha se Fterra rreth saj ka vendbanime të lashta. Edhe vëtë ajo është më e lashtë se 570 vjet. Por ja që më parë nuk kemi ndonjë dokument tjetër. …………

Erdhi dita e takimit, erdhi 5 shtatori 1999.

..................................

Nr. 16 – tetor, 1999

AKT UNIKAL I NJË PATRIOTI SHQIPTAR

Fiqret Fterra (Shehu), emigruar në SHBA, para se të vdiste la amanet që hiri i trupit të tij të hidhej në det afër Fterrës. Me këtë akt unikal, ai tregoi edhe një herë se ishte dhe mbetet patriot i vërtetë. Familjarët dhe fteriotët i bënë nderimet e duhura. Në këtë ceremoni emocionale, në emër të bashkëfshatarëve tanë,

.........................

Nr. 16 – tetor, 1999

TË BASHKUAR DJE NË LUFTË  DHE SOT NË PAQE

Lufta Antifashiste Nacionalçlirimtare ishte epopeja më e lavdishme në historinë e re të popullit shqiptar.

Pjesëmarrja aktive në këtë luftë për liri, pavarësi kombëtare e demokraci, paraqet disa karakteristika kryesore edhe për popullin tonë të fshatit të Fterrës, si pjesë përbërëse e Labërisë.

Nr.19 – prill, 2000

FSHATI I DITURISE

            Të gjithë ata që e njohin fshatin Fterrë, kur u paraqitet ndonjë banor i këtij fshati, shpesh shtojnë: “Fshati i hoxhëve”, duke kujtuar kështu një veçori kulturore të tij. .........

            Këta klerikë që kryenin shërbesat e hoxhës kishin mbaruar shkollat e mesme (medrese), madje edhe të larta. U arsimuan në disa nga qytetet e njohura e të zhvilluara të Perandorisë, si në Janinë, Delvinë, Filat, madje edhe në Stamboll e vende të tjera.

Nr.20 – qershor, 2000

FTERRA - IDENTITETI YNË

...........

            Në breza, fteriotët e kanë dashur Fterrën. Me krenari kemi pohuar se jemi nga Fterra. Me punën dhe sjelljen e tyre fteriotët kanë nderuar emrin e fshatit tonë.

            .............

                        Të pohosh me plot gojën identitetin tënd, do të thotë "t'u kesh besë këmbëve" siç thotë fjala e urtë, dmth, të manifestosh cilësitë e mira njerëzore. Dhe këto cilësi janë ushqyer në breza në mënyra nga më të ndryshmet në Fterrë, ............

Nr.21 – gusht, 2000

ME FYTYRE TE QESHUR E ZEMER TE GEZUAR

Ishte nje atmosfere festive. Të gëzohej zemra kur shikoje njerëzit grupe – grupe, që po vinin per të kremtuar 5-vjetorin e gazetës "Fterra jonë",  në tavernën e hotel “Dajtit” në Tiranë, më 28 prill 2002. Më të parët kishin ardhë që në orën 9, e pastaj të gjithë me radhë. As shiu, që ra atë ditë, nuk i pengoi fteriotët, miqtë, shokët, dshamirësit dhe të ftuarit të vinin në këtë ceremoni që pritej me një gëzim të ligjshëm.

…………………………

Nr- 28 – maj, 2002

GAZETA JONE – NJE LIBER I HAPUR

      I urojme gazetes “Fterra jone” gezuar pesevjetorin! Nga vjetet, ajo mund te duket si nje femije qe sapo ka mesuar te flase,ndersa nga pjekuria ka arritur moshen e nje te riu te mencur, qe do te shtyje perpara  dhjetevjecare te tjere.

……………………..

Nr- 28 – maj, 2002

NJË “ENCIKLOPEDI” E VOGËL E FTERRES

Ndihmesa e gazetës "Fterra jonë"  për të hedhur dritë mbi traditat kulturore të fshatit është e madhe. Në një këndvështrim kjo gazetë i ngjan një “enciklopedie” modeste e të vogël, për një fshat të vogël, por me njerëz të mirë, të kulturuar e të mënçur që s’u doli kurrë emri për keq. Gazeta ka shembuj të shumtë për të pohuar këto cilësi.

            .........................

Nr- 28 – maj, 2002

PER  ATA QE MBAJNE GJALLE  VENDLINDJEN TONE

- mbresa  nga vizitat ne familje fterjote ne Fterre -

………………

Njeriu, kur vete atje ku i ka rene koka, vetiu  emocionohet. Dhe jo me kot, se ne shpirt te vjen Nena, ne shpirt te vjen Babai, te vijne njerezit e tu. Dhe Nenen e Babain, motren e vellain, njehere t'i jep Zoti. Dhe si njerezit e tu, njeriu nuk gjetka tjeter ne Bote. Dashuria per njeriun tend eshte instikt. Ketu fiton teoria e  Frojdit.

……………………………..

Nr. 29 – gusht, 2002

DOKUMENTARI TELEVIZIV:

FTERRA - LABËRI, FTERRA - RIVIERË – NJË MONUMENT KULTURE

Në fillim të muajit gusht 2002, u shfaqe në Radio- t elevizionin publik Shqiptar dokumentari televiziv “Fterra - Labëri,  Fterra – Rivierë, realizuar nga Guro Zeneli e Ilir Buçpapa,  me operator Nebi Duro e montazhier Andon Beqari.

Ky film u prit me interesim të madh, jo vetëm nga fterjotët, të cilët përjetuan me emocione të jashtëzakonshme për vendlindjen e tyre, por edhe nga shumë shikues të tjerë.

Nr. 30 – shtator, 2002

SHQETËSIMI I SHAKO MEHMETIT

……………………….

- Mirë more vëllezër,- u thashë,- edhe unë jam i ndërgjegjshëm, se mund të ishte shkruar edhe për disa njerëz e ngjarje të tjera, po më thoni, ju që kini këto pretendime, kush nga ju i ka dërguar ndonjë artikull ose fotografi gazetës dhe nuk është botuar? Se unë e di që gazeta më shumë vuan nga që njerzit nuk shkruajnë. …………..

Nr. 36 – dhjetor 2003

FTERRA NË DEFTERIN E VITIT 1583

            Në dokumentin më të hershëm që kemi deri sot për fshatin tonë, Regjistri i Perandorisë Osmane i vitit 1431 (botuar në gazetën “Fterra Jonë” nr.9, gusht 1998), Efterana (Fterra) kishte 12 hane.

………Në defeterin e vitit 1583 Eftera-Fterra, bënte pjesë në nahijen e Kurveleshit dhe kishte 60 hane-shtëpi, me këtë përbërje:……..

Nr. 37 – shkurt 2004

VIRTYTI  TEK FTERJOTËT DHE SIMBOLIKA E TIJ

Fterra jonë ka vlera në gati të gjitha komponentët e jetës. Një nga këto vlera është virtyti, si një prirje dhe si një forcë e botës shpirtërore për të bërë mirëFterrës, fterjotëve dhe çdo njeriu tjetër. Eshtë pikërisht ky virtyt që e bën njeriun të bëjë punë të  mira. Shfaqjet e virtytit: mirësjellja, mirësia dhe mirënjohja janë parametrat kryesore te jetës, janë njëherazi balanca në çdo bashkësi njerëzore, janë thelbi i njeriut me vetitë: i mirë, i ndershëm, idrejtë.

………………..

Nr. 37 – shkurt 2004

PROGRESI HISTORIK I FTERRËS SONË

- Mbajtur në takimin në Fterrë, 28 gusht 2004

Të bësh progres do të thotë të bësh përpara, të kalosh në mënyrë graduale nga e vjetra ne të renë, të ngjitesh shkallë-shkallë nga niveli i ulët në një nivel më të lartë, do të thotë të mënjanosh të vjetrën e të përkrahësh të renë, të mohosh regresin e të mbështetësh progresin që çon  përpara liritë e të drejtat natyrore e shoqërore të njeriut dhe, njëherazi, të ndikosh e të kontribuosh në  civilizimin e shoqërisë në të cilën jeton. Dhe ky progres duket në nivelin e vetëdijes vetiake e shoqërore, në aftësitë psiqike, në mënçurinë popullore e në dijen intelektuale, në zhvillimin arsimor e kulturor, në vetite etiko-morale, në zhvillimin e pergjithshëm mendor.

......................

Nr. 40 – gusht  2004

NJË LIBËR I RI, KUSHTUAR VENDLINDJES, FTERRËS DHE FTERJOTËVE:

“NE  TË  LAM,  PO  TI  S’ NA  LE,...”

.....Mesazhi kuptimplot i këtij libri, që në titullin e tij, është filozofia qytetare që mëson se “Sado që të bësh për Nënën, përsëri je borxhli” dhe “Sado që të bësh për Vendlindjen, prapë ke bërë pak” .

Autori i dhuron me dashuri Fterrës sonë dhe çdo lexuesi një tufë shkrimesh për vlerat dhe për njerëzit e saj të mirë në breza, duke përcjellë idenë se vendlindja eshtë ajo”copë tokë” e dashur për jetë, dashuri që rritet bashkë me moshën dhe kulturën e njeriut.

...Vlera e veçantë e këtij libri është se në faqet e saj gjën Fterrën “e vogël” me pasurinë e madhe shpirtërore e mendore të saj e të fterjotëve tanë të mirë, të cilët e kanë dashur dhe e duan Njeriun, “mbretin” e qënieve të gjalla, bukurinë e jetës njerëzore, sepse vetë fterjotët kanë qënë e janë njerëz, veçanërisht me ata që kanë bukuri shpirtërore e mendore.

Nr. 40 – gusht  2004

ATA QË I DHANË MË SHUMË VLERË FESTËS NË FTERRË.

- Djemtë e vajzat e ardhur nga emigracioni -

1.          
    E themi që në fillim, se festa në Fterrë doli më mirë nga sa mendohej. Pjesëmarrja ishte e madhe, madje mund ta themi goja plot, se kishte pjesëmarrës më shumë se pesë vjet më parë, ne vitin 1999. Vetëm makina të vogla, vetura kishin ardhur mbi 150. Gjithashtu këtë radhë kishin ardhur më shumë nga moshat e reja. Sundonte brezi i rinisë dhe mosha 30-50. Ajo që i gëzoi të gjithë ishte se kishin ardhur më shumë nga djemtë e vajzat që punojnë e jetojnë në Greqi. Kishin ardhur shumë nga Saranda. Edhe nga Tirana e Vlora nuk kishin ardhur pak. ……..

Nr. 41 – tetor 2004

MESAZHI I GAZETËS SONË

Gazeta “Fterra jonë”, tashmë është konfirmuar dhe është bërë një model pozitiv për lexuesit e saj, jo vetëm për komunitetin fterjot, por edhe për lexues të tjerë nga fshatrat fqinjë apo për lexues të ndryshëm, në Tiranë, Vlorë, Sarandë e deri jashtë shtetit.

            Një lexues i veçantë dhe i madh, me mbi 1000 persona, është dhe faqja në Internet e përgatitur dhe mbajtur nga Agron Xhama, që lexohet me interes dhe prej të cilëve ka dhe vlerësime nga më pozitivet.

…………

Një vlerë e veçantë e saj është se e njeh lexuesin me historinë, kulturën dhe traditat e mira të Fterrës e të krahinës Kurvelesh-Bregdet, njeh lidhjet e mira me njeri-tjetrin dhe me fshatrat fqinjë e me komunitetet përkatëse.

Vlerë e madhe është se kjo Gazetë lë në faqet e saj një memorje të gjërë për Fterrën dhe për fterjotët. Edhe keq të shkruash, është më mirë së të mos shkruash fare, duke mos lënë asgjë të shkruar pasardhësve.

Nr.43 – shkurt 2005